rusyzm

  • jęz.  przest.  wyraz albo inny element językowy pochodzący z języków używanych na wschodnich kresach dawnej Polski i ziemiach z nią sąsiadujących
  • CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

    Język

    języki świata

  • Biernat starał się wyrażać „poprawnie“, z tych też względów chyba są tak nieliczne rusyzmy w jego języku, choć na ich wpływy byli mieszczanie lubelscy wystawieni.

    źródło: NKJP: Zeszyty naukowe UJ, Filologia, t. 4, 1959 (books.google.pl)

    Fakt występowania wyrazu  trus  w językach wschodnio-słowiańskich oraz podobieństwo formy polskiej do ruskiej (zamiast hipotetycznej *trǫs ) może skłonić do uznania go w języku polskim za rusyzm.

    źródło: J. Zamościńska-Kucałowa: Królik i jego odmianki gwarowe, Język Polski, 1955, s. 294 (mbc.maloplska.pl)

  • część mowy: rzeczownik

    rodzaj gramatyczny: m3

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    M. rusyzm
    rusyzmy
    D. rusyzmu
    rusyzmów
    C. rusyzmowi
    rusyzmom
    B. rusyzm
    rusyzmy
    N. rusyzmem
    rusyzmami
    Ms. rusyzmie
    rusyzmach
    W. rusyzmie
    rusyzmy
CHRONOLOGIZACJA:
1846, Wacław Aleksander Maciejowski, Pierwotne dzieje Polski i Litwy, books.google.pl
Inne znaczenie: ruski charakter etniczny jakiejś ziemi, ludności
Data ostatniej modyfikacji: 07.12.2021