obłaskawić - Wielki słownik języka polskiego PAN

3.

sprawić, że ktoś przestał odczuwać wywołane przez jakąś sytuację negatywne emocje

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Działalność intelektualna człowieka

nazwy działań intelektualnych człowieka

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Stany psychiczne człowieka

zachowania emocjonalne

Kicz obłaskawi nawet wojnę i powstanie, jeśli dać mu więcej czasu.

źródło: NKJP: Antoni Kroh: Starorzecza, 2010

– No dobra, wiem, że tam jesteś – próbowałem jeszcze obłaskawić strach własnym głosem.

źródło: NKJP: Jarosław Maślanek: Haszyszopenki, 2008

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	obłaskawiłem +(e)m obłaskawił	obłaskawiłam +(e)m obłaskawiła	obłaskawiłom +(e)m obłaskawiło	obłaskawiliśmy +(e)śmy obłaskawili	obłaskawiłyśmy +(e)śmy obłaskawiły
2 os.	obłaskawiłeś +(e)ś obłaskawił	obłaskawiłaś +(e)ś obłaskawiła	obłaskawiłoś +(e)ś obłaskawiło	obłaskawiliście +(e)ście obłaskawili	obłaskawiłyście +(e)ście obłaskawiły
3 os.	obłaskawił	obłaskawiła	obłaskawiło	obłaskawili	obłaskawiły

bezosobnik: obłaskawiono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		obłaskawmy
2 os.	obłaskaw	obłaskawcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	obłaskawiłbym bym obłaskawił	obłaskawiłabym bym obłaskawiła	obłaskawiłobym bym obłaskawiło	obłaskawilibyśmy byśmy obłaskawili	obłaskawiłybyśmy byśmy obłaskawiły
2 os.	obłaskawiłbyś byś obłaskawił	obłaskawiłabyś byś obłaskawiła	obłaskawiłobyś byś obłaskawiło	obłaskawilibyście byście obłaskawili	obłaskawiłybyście byście obłaskawiły
3 os.	obłaskawiłby by obłaskawił	obłaskawiłaby by obłaskawiła	obłaskawiłoby by obłaskawiło	obłaskawiliby by obłaskawili	obłaskawiłyby by obłaskawiły

bezosobnik: obłaskawiono by

bezokolicznik: obłaskawić

imiesłów przysłówkowy uprzedni: obłaskawiwszy

gerundium: obłaskawienie

imiesłów przymiotnikowy bierny: obłaskawiony

odpowiednik aspektowy: obłaskawiać

+

obłaskawić

+

CO + (CZYM)