-
1.
taki, który hula – tańczy energicznie -
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Działalność artystyczna człowieka
muzyka
CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA
Czas wolny
rozrywka -
Rozhulane pary raz po raz wpadały na siedzących czy stojących, omal depcząc po nich. Wydawało się, że rade by wyskoczyć z tych ścian i tańczyć w przestrzeni bez granic.
źródło: NKJP: Wiesław Myśliwski: Widnokrąg, 1996
-
część mowy: przymiotnik
Stopień równy
liczba pojedyncza m1 m2 m3 n1, n2 ż M. rozhulany
rozhulany
rozhulany
rozhulane
rozhulana
D. rozhulanego
rozhulanego
rozhulanego
rozhulanego
rozhulanej
C. rozhulanemu
rozhulanemu
rozhulanemu
rozhulanemu
rozhulanej
B. rozhulanego
rozhulanego
rozhulany
rozhulane
rozhulaną
N. rozhulanym
rozhulanym
rozhulanym
rozhulanym
rozhulaną
Ms. rozhulanym
rozhulanym
rozhulanym
rozhulanym
rozhulanej
W. rozhulany
rozhulany
rozhulany
rozhulane
rozhulana
liczba mnoga p1 m1 ndepr m1 depr pozostałe M. rozhulani
rozhulani
rozhulane
rozhulane
D. rozhulanych
rozhulanych
rozhulanych
rozhulanych
C. rozhulanym
rozhulanym
rozhulanym
rozhulanym
B. rozhulanych
rozhulanych
rozhulanych
rozhulane
N. rozhulanymi
rozhulanymi
rozhulanymi
rozhulanymi
Ms. rozhulanych
rozhulanych
rozhulanych
rozhulanych
W. rozhulani
rozhulani
rozhulane
rozhulane
-