zahulać - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

wziąć udział w beztroskiej zabawie lub innych czynnościach rozrywkowych

CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA

Czas wolny

rozrywka

Jeden z młodszych zahulał w podejrzanym towarzystwie w restauracji „Pikolo”, zaczął się sprzeczać z pijaną kobietą i ta pchnęła go nożem w serce.

źródło: NKJP: Romuald Wiśniewski: Za dużo na jedno życie, Kamena 1971, nr 17 (biblioteka.teatrnn.pl)

[...] dziś napijemy się jakiejś przedniej marki i jakiegoś przedniego rocznika, wiedźminie. Stać nas, zarobiliśmy. Możemy zahulać.

źródło: Andrzej Sapkowski: Pani jeziora, 1999 (andrzejsapkowski.pl/cpanijezioratrzeci.html)

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	zahulałem +(e)m zahulał	zahulałam +(e)m zahulała	zahulałom +(e)m zahulało	zahulaliśmy +(e)śmy zahulali	zahulałyśmy +(e)śmy zahulały
2 os.	zahulałeś +(e)ś zahulał	zahulałaś +(e)ś zahulała	zahulałoś +(e)ś zahulało	zahulaliście +(e)ście zahulali	zahulałyście +(e)ście zahulały
3 os.	zahulał	zahulała	zahulało	zahulali	zahulały

bezosobnik: zahulano

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		zahulajmy
2 os.	zahulaj	zahulajcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	zahulałbym bym zahulał	zahulałabym bym zahulała	zahulałobym bym zahulało	zahulalibyśmy byśmy zahulali	zahulałybyśmy byśmy zahulały
2 os.	zahulałbyś byś zahulał	zahulałabyś byś zahulała	zahulałobyś byś zahulało	zahulalibyście byście zahulali	zahulałybyście byście zahulały
3 os.	zahulałby by zahulał	zahulałaby by zahulała	zahulałoby by zahulało	zahulaliby by zahulali	zahulałyby by zahulały

bezosobnik: zahulano by

bezokolicznik: zahulać

imiesłów przysłówkowy uprzedni: zahulawszy

gerundium: zahulanie

rodzaj gramatyczny: dk