rozdzielić - Wielki słownik języka polskiego PAN

6.

potraktować osobno jakieś sprawy lub zjawiska

[rozdzielić] lub pot. [roździelić]

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Działalność intelektualna człowieka

nazwy działań intelektualnych człowieka

	Ustawa powinna rozdzielić sprawy administracyjne od spraw politycznych. źródło: NKJP: Sprawozdanie z 9. posiedzenia Senatu RP w dniu 20 marca 1992 r., 2. kadencja
	„Trzeba rozdzielić sferę publiczną od prywatnej. Nie ma znaczenia, czy ktoś miał jeden czy drugi romans...” - powiedziała w wywiadzie. źródło: NKJP: Daniel Passent: Nieobyczajny zamach stanu, Polityka, 2006-02-18
	Podzielam troskę pana posła o sytuację edukacyjną obszarów wiejskich, ale zanim przejdę do udzielenia szczegółowej odpowiedzi, muszę rozdzielić dwa zagadnienia, które są poruszane w pytaniu pana posła. źródło: NKJP: Sprawozdanie stenograficzne z obrad Sejmu RP z dnia 13.07.2000, 3 kadencja, 82 posiedzenie, 2 dzień
	Silnie akcentował znaczenie współpracy w realizacji zasad naukowego zarządzania, oddzielił wykonawstwo od przygotowania pracy [...]. Rozdzieleniu temu towarzyszyć miało ścisłe określenie i oddzielenie odpowiedzialności kierowników i robotników. źródło: NKJP: Ewa Małecka: Ograniczenia decyzji przedsiębiorstwa w procesie transformacji systemowej, 1998

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	rozdzieliłem +(e)m rozdzielił	rozdzieliłam +(e)m rozdzieliła	rozdzieliłom +(e)m rozdzieliło	rozdzieliliśmy +(e)śmy rozdzielili	rozdzieliłyśmy +(e)śmy rozdzieliły
2 os.	rozdzieliłeś +(e)ś rozdzielił	rozdzieliłaś +(e)ś rozdzieliła	rozdzieliłoś +(e)ś rozdzieliło	rozdzieliliście +(e)ście rozdzielili	rozdzieliłyście +(e)ście rozdzieliły
3 os.	rozdzielił	rozdzieliła	rozdzieliło	rozdzielili	rozdzieliły

bezosobnik: rozdzielono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		rozdzielmy
2 os.	rozdziel	rozdzielcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	rozdzieliłbym bym rozdzielił	rozdzieliłabym bym rozdzieliła	rozdzieliłobym bym rozdzieliło	rozdzielilibyśmy byśmy rozdzielili	rozdzieliłybyśmy byśmy rozdzieliły
2 os.	rozdzieliłbyś byś rozdzielił	rozdzieliłabyś byś rozdzieliła	rozdzieliłobyś byś rozdzieliło	rozdzielilibyście byście rozdzielili	rozdzieliłybyście byście rozdzieliły
3 os.	rozdzieliłby by rozdzielił	rozdzieliłaby by rozdzieliła	rozdzieliłoby by rozdzieliło	rozdzieliliby by rozdzielili	rozdzieliłyby by rozdzieliły

bezosobnik: rozdzielono by

bezokolicznik: rozdzielić

imiesłów przysłówkowy uprzedni: rozdzieliwszy

gerundium: rozdzielenie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: rozdzielony

odpowiednik aspektowy: rozdzielać

	+	rozdzielić	+	CO + od CZEGO
	+	rozdzielić	+	CO[sub]pl[/sub]

ogsł. *orz-děliti