-
1.a
ryba wędrowna, przypominająca wyglądem łososia, żyjąca w zimnych morzach (rzadziej w jeziorach), na tarło wpływająca do rzek -
Wyraz używany jako składnik terminów zoologicznych, np. troć jeziorowa, troć wędrowna.
Środowiskowo używa się form lp w znaczeniu lm, np. łowić troć, sprzedawać troć, co w języku ogólnym jest uznawane za nieoprawne. -
CZŁOWIEK I PRZYRODA
Świat zwierząt
zwierzęta wodne -
- pstrąg i troć; łososie i trocie
- połów; tarło troci
- złowić troć; łowić trocie
-
Drwęca wraz z niektórymi dopływami stanowi rezerwat wodny „Rzeka Drwęca” (pow. 444,38 ha), utworzony w celu ochrony środowiska wodnego i bytujących w nim ryb: pstrąga, łososia, troci i certy.
źródło: NKJP: Jan Bałdowski: Warmia, Mazury, Suwalszczyzna, 1996
Na początek sezonu połowu troci do Słupska przyjechało około dwustu wędkarzy.
źródło: NKJP: (ALA): Troć 2000 bez troci, Dziennik Bałtycki, 2000-01-03
Trocie odnajdują nie tylko swoją rzekę, ale nawet jej dopływy, w których przyszły na świat.
źródło: NKJP: xx: Troć wędrowna, Wieczór Wybrzeża, 2000-02-05
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. troć
trocie
D. troci
troci
C. troci
trociom
B. troć
trocie
N. trocią
trociami
Ms. troci
trociach
W. troci
trocie
-
łac. (Salmo) trutta