tędy

  • wskazaną przez mówiącego trasą, która znajduje się blisko niego
  • 1) w użyciu wewnątrztekstowym odnosi się do miejsca, które zostało wskazane w tekście; 2) używane jako korelat relatorów  gdzie ,  skąd ,  dokąd ,  którędy 

  • KATEGORIE FIZYCZNE

    Cechy i właściwości przestrzeni

    miejsce i jego usytuowanie w przestrzeni

  • antonimy:  tamtędy
    • biec, biegnąć, chodzić, iść, jechać, jeździć, płynąć, prowadzić, przebiegać, przejść/przechodzić, przejechać/przejeżdżać, przemykać, przepływać, wieść, wracać, wyjść tędy
  • - Krata była odcięta, a okno wypchnięte do środka, tędy weszli - pokazuje kobieta.

    źródło: NKJP: Henryk Szewczyk: Skarbiec nie puścił, Gazeta Krakowska, 2002-04-17

    Wąwóz wił się i skręcał, jakby wyżłobiony cielskiem pełznącego tędy, wieki temu, gigantycznego węża.

    źródło: NKJP: Ewa Białołęcka: Kamień na szczycie. Kroniki Drugiego Kręgu. Księga II, 2002

    Trochę kłopotu sprawia mi zejście stromym pomostem na plażę. Ale oto idziemy już samym jej brzegiem, tędy, gdzie fala ubija piasek na beton.

    źródło: NKJP: Jerzy Broszkiewicz: Doktor Twardowski, 1977

    Ból wyjdzie tędy, którędy wszedł.

    źródło: NKJP: Olga Tokarczuk: Prawiek i inne czasy, 1996

  • część mowy: przysłówek

  • psł. *tǫdy / *tǫda / *tǫdĕ / *tǫde 'tą drogą, tędy'

CHRONOLOGIZACJA:
1389, SStp
Data ostatniej modyfikacji: 18.05.2021