struć - Wielki słownik języka polskiego PAN

Definicja

2.

spowodować u kogoś obniżenie nastroju i brak chęci do działania

Kwalifikacja tematyczna

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Stany psychiczne człowieka

emocje i uczucia

Relacje znaczeniowe

synonimy:

przygnębić

Cytaty

Ale przypuścił do mnie taki szturm wściekłości, że struł mnie swymi zarzutami na cały dzień, bo choćbym chciała co zmienić, już wszystko wydrukowane i nic nie można poprawić, chyba w drugim wydaniu.

źródło: NKJP: Maria Dąbrowska: Dzienniki, 2009

Ale przedtem struła mnie pani tym, że młodych Gołąbków przezywają na kopalni pyrami.

źródło: Stanisława Fleszarowa-Muskat: Złoto nie złoto, 2020 (books.google)

Odmiana

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.	struję	strujemy
2 os.	strujesz	strujecie
3 os.	struje	strują

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	strułem +(e)m struł	strułam +(e)m struła	strułom +(e)m struło	struliśmy +(e)śmy struli	strułyśmy +(e)śmy struły
2 os.	strułeś +(e)ś struł	strułaś +(e)ś struła	strułoś +(e)ś struło	struliście +(e)ście struli	strułyście +(e)ście struły
3 os.	struł	struła	struło	struli	struły

bezosobnik: struto

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		strujmy
2 os.	struj	strujcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	strułbym bym struł	strułabym bym struła	strułobym bym struło	strulibyśmy byśmy struli	strułybyśmy byśmy struły
2 os.	strułbyś byś struł	strułabyś byś struła	strułobyś byś struło	strulibyście byście struli	strułybyście byście struły
3 os.	strułby by struł	strułaby by struła	strułoby by struło	struliby by struli	strułyby by struły

bezosobnik: struto by

bezokolicznik: struć

imiesłów przysłówkowy uprzedni: struwszy

gerundium: strucie

rodzaj gramatyczny: dk

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
M.	strucie	strucia
D.	strucia	struć
C.	struciu	struciom
B.	strucie	strucia
N.	struciem	struciami
Ms.	struciu	struciach
W.	strucie	strucia

imiesłów przymiotnikowy bierny: struty

	liczba pojedyncza
	m1	m2	m3	n1, n2	ż
	M.	struty	struty	struty	strute	struta
D.	strutego	strutego	strutego	strutego	strutej
C.	strutemu	strutemu	strutemu	strutemu	strutej
B.	strutego	strutego	struty	strute	strutą
N.	strutym	strutym	strutym	strutym	strutą
Ms.	strutym	strutym	strutym	strutym	strutej

	liczba mnoga
	p1	m1 ndepr	m1 depr	pozostałe
	M.	struci	struci	strute	strute
D.	strutych	strutych	strutych	strutych
C.	strutym	strutym	strutym	strutym
B.	strutych	strutych	strutych	strute
N.	strutymi	strutymi	strutymi	strutymi
Ms.	strutych	strutych	strutych	strutych

Składnia

	+	struć	+	KOGO
	+	struć	+	CZYM

Pochodzenie

Zob. truć