wyćwiczyć się - Wielki słownik języka polskiego PAN

wykonując wielokrotnie określoną czynność, zdobyć lub wydoskonalić jakąś umiejętność

CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA

Praca

rodzaje pracy

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Działalność intelektualna człowieka

nazwy działań intelektualnych człowieka

CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA

Sport

czynności związane ze sportem

synonimy:

przećwiczyć się
wytrenować się

	Na początku we wsiadaniu musiało mi pomagać nawet kilku kompanów. Byłem trochę za mały. Ale tak się wyćwiczyłem, że po wojnie wzięli mnie na instruktora do podoficerskiej szkoły kawalerii. źródło: NKJP: Kuba Kowalski: Sportowe pasje, Gazeta Wyborcza, 1996-03-07
	Trzeba przyjrzeć się tej osobie. To nie może być oszust, który np. wpadł w związku ze sprawami dotyczącymi oszustw podatkowych i w więzieniu wyćwiczył się w obchodzeniu prawa. źródło: NKJP: Sprawozdanie stenograficzne z obrad Sejmu RP z dnia 24.04.1996
	Moi przyjaciele nie popadli w pułapkę [...]. Wyćwiczyli się w kpinie, ale naprawdę traktowali się bardzo poważnie. źródło: NKJP: Izabela Filipiak: Magiczne oko. Opowiadania zebrane, 2006
	Mówiliśmy już o tym wielokrotnie, że w konfucjańskich cnotach trzeba się wyćwiczyć. Ćwiczenie jest jednak treningiem nie tylko woli i uczucia, lecz również intelektu. źródło: KWSJP: Anna Iwona Wójcik: Konfucjusz, 1995

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wyćwiczyłem się +(e)m się wyćwiczył	wyćwiczyłam się +(e)m się wyćwiczyła	wyćwiczyłom się +(e)m się wyćwiczyło	wyćwiczyliśmy się +(e)śmy się wyćwiczyli	wyćwiczyłyśmy się +(e)śmy się wyćwiczyły
2 os.	wyćwiczyłeś się +(e)ś się wyćwiczył	wyćwiczyłaś się +(e)ś się wyćwiczyła	wyćwiczyłoś się +(e)ś się wyćwiczyło	wyćwiczyliście się +(e)ście się wyćwiczyli	wyćwiczyłyście się +(e)ście się wyćwiczyły
3 os.	wyćwiczył się	wyćwiczyła się	wyćwiczyło się	wyćwiczyli się	wyćwiczyły się

bezosobnik: wyćwiczono się

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		wyćwiczmy się
2 os.	wyćwicz się	wyćwiczcie się

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wyćwiczyłbym się bym się wyćwiczył	wyćwiczyłabym się bym się wyćwiczyła	wyćwiczyłobym się bym się wyćwiczyło	wyćwiczylibyśmy się byśmy się wyćwiczyli	wyćwiczyłybyśmy się byśmy się wyćwiczyły
2 os.	wyćwiczyłbyś się byś się wyćwiczył	wyćwiczyłabyś się byś się wyćwiczyła	wyćwiczyłobyś się byś się wyćwiczyło	wyćwiczylibyście się byście się wyćwiczyli	wyćwiczyłybyście się byście się wyćwiczyły
3 os.	wyćwiczyłby się by się wyćwiczył	wyćwiczyłaby się by się wyćwiczyła	wyćwiczyłoby się by się wyćwiczyło	wyćwiczyliby się by się wyćwiczyli	wyćwiczyłyby się by się wyćwiczyły

bezosobnik: wyćwiczono by się

bezokolicznik: wyćwiczyć się

imiesłów przysłówkowy uprzedni: wyćwiczywszy się

gerundium: wyćwiczenie się

rodzaj gramatyczny: dk

odpowiednik aspektowy: ćwiczyć się

Rz_żywotny

+

wyćwiczyć się

+

w CZYM

Od: ćwiczyć