odpruć
-
odłączyć to, co było przyszyte, usuwając łączące nici
-
CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA
Ubranie
czynności, przedmioty i osoby związane z robieniem i noszeniem ubrań -
synonimy: odszyć
-
- odpruć guziki
-
Karczewski podał mi jeszcze odprutą z drelichowej bluzy naszywkę z literą „P” i z powrotem spakował wszystko do szuflady.
źródło: NKJP: Janusz Miliszkiewicz: Przygoda bycia Polakiem, 2007
Inna odpruła futrzany kołnierz od swego jedynego palta i uszyła mi rękawice-łapki; zauważyła, że ciągle chucham w ręce.
źródło: NKJP: Krystyna Uniechowska-Dembińska: Był pałac, 2008
U chłopa zostawiliśmy również wojskowe uniformy. W zamian dano nam stare, połatane marynarki i spodnie. Z wyjątkiem płaszczy, od których odpruliśmy naszywki i obcięli guziki, nie mieliśmy nic wojskowego na sobie.
źródło: NKJP: Tadeusz Nowak: A jak królem, a jak katem będziesz, 1967
Rozpierała nas zdobyta wolność. Odpruliśmy tarcze, rzuciliśmy w kąt czapki uczniowskie [...]
źródło: NKJP: Witold Zalewski: Pożegnanie twierdzy, 2000
-
część mowy: czasownik
aspekt: dokonany
Tryb oznajmujący
Czas przyszły
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. odpruję
odprujemy
2 os. odprujesz
odprujecie
3 os. odpruje
odprują
Czas przeszły
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. odprułem
+(e)m odpruł
odprułam
+(e)m odpruła
odprułom
+(e)m odpruło
odpruliśmy
+(e)śmy odpruli
odprułyśmy
+(e)śmy odpruły
2 os. odprułeś
+(e)ś odpruł
odprułaś
+(e)ś odpruła
odprułoś
+(e)ś odpruło
odpruliście
+(e)ście odpruli
odprułyście
+(e)ście odpruły
3 os. odpruł
odpruła
odpruło
odpruli
odpruły
bezosobnik: odpruto
Tryb rozkazujący
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. odprujmy
2 os. odpruj
odprujcie
Tryb warunkowy
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. odprułbym
bym odpruł
odprułabym
bym odpruła
odprułobym
bym odpruło
odprulibyśmy
byśmy odpruli
odprułybyśmy
byśmy odpruły
2 os. odprułbyś
byś odpruł
odprułabyś
byś odpruła
odprułobyś
byś odpruło
odprulibyście
byście odpruli
odprułybyście
byście odpruły
3 os. odprułby
by odpruł
odprułaby
by odpruła
odprułoby
by odpruło
odpruliby
by odpruli
odprułyby
by odpruły
bezosobnik: odpruto by
bezokolicznik: odpruć
imiesłów przysłówkowy uprzedni: odpruwszy
gerundium: odprucie
rodzaj gramatyczny: dk
liczba pojedyncza liczba mnoga M. odprucie
odprucia
D. odprucia
odpruć
C. odpruciu
odpruciom
B. odprucie
odprucia
N. odpruciem
odpruciami
Ms. odpruciu
odpruciach
W. odprucie
odprucia
imiesłów przymiotnikowy bierny: odpruty
liczba pojedyncza m1 m2 m3 n1, n2 ż M. odpruty
odpruty
odpruty
odprute
odpruta
D. odprutego
odprutego
odprutego
odprutego
odprutej
C. odprutemu
odprutemu
odprutemu
odprutemu
odprutej
B. odprutego
odprutego
odpruty
odprute
odprutą
N. odprutym
odprutym
odprutym
odprutym
odprutą
Ms. odprutym
odprutym
odprutym
odprutym
odprutej
liczba mnoga p1 m1 ndepr m1 depr pozostałe M. odpruci
odpruci
odprute
odprute
D. odprutych
odprutych
odprutych
odprutych
C. odprutym
odprutym
odprutym
odprutym
B. odprutych
odprutych
odprutych
odprute
N. odprutymi
odprutymi
odprutymi
odprutymi
Ms. odprutych
odprutych
odprutych
odprutych
odpowiednik aspektowy: odpruwać
-
+ odpruć + CO + (od CZEGO| z CZEGO) -