wywlec - Wielki słownik języka polskiego PAN

3.

ujawnić i wykorzystać przeciwko komuś jakąś niejawną informację dotyczącą jego przeszłości, uznawaną w danych okolicznościach za naganną

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Relacje międzyludzkie

określenia relacji międzyludzkich

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Zasady współżycia społecznego

zachowania i wyrażenia nieakceptowane społecznie

[...] drżał, że oprawcy wywloką mu powiązania z AK i nie uniknie kary śmierci [...].

źródło: Jan Strzałka: Czasami mocni, czasami słabi, Tygodnik Powszechny, 2000 (tygodnik.com.pl)

Dostawcy nie chcą ryzykować, że konkurencja sprawę wywlecze i postraszy konsumentów, że ich [...] papryka jest promieniotwórcza.

źródło: NKJP: Joanna Solska: Jeść sterylizowane?, Polityka, 2005

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wywlekłem wywlokłem +(e)m wywlekł +(e)m wywlókł	wywlekłam wywlokłam +(e)m wywlekła +(e)m wywlokła	wywlekłom wywlokłom +(e)m wywlekło +(e)m wywlokło	wywlekliśmy +(e)śmy wywlekli	wywlekłyśmy wywlokłyśmy +(e)śmy wywlekły +(e)śmy wywlokły
2 os.	wywlekłeś wywlokłeś +(e)ś wywlekł +(e)ś wywlókł	wywlekłaś wywlokłaś +(e)ś wywlekła +(e)ś wywlokła	wywlekłoś wywlokłoś +(e)ś wywlekło +(e)ś wywlokło	wywlekliście +(e)ście wywlekli	wywlekłyście wywlokłyście +(e)ście wywlekły +(e)ście wywlokły
3 os.	wywlekł wywlókł	wywlekła wywlokła	wywlekło wywlokło	wywlekli	wywlekły wywlokły

bezosobnik: wywleczono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		wywleczmy
2 os.	wywlecz	wywleczcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wywlekłbym wywlókłbym bym wywlekł bym wywlókł	wywlekłabym wywlokłabym bym wywlekła bym wywlokła	wywlekłobym wywlokłobym bym wywlekło bym wywlokło	wywleklibyśmy byśmy wywlekli	wywlekłybyśmy wywlokłybyśmy byśmy wywlekły byśmy wywlokły
2 os.	wywlekłbyś wywlókłbyś byś wywlekł byś wywlókł	wywlekłabyś wywlokłabyś byś wywlekła byś wywlokła	wywlekłobyś wywlokłobyś byś wywlekło byś wywlokło	wywleklibyście byście wywlekli	wywlekłybyście wywlokłybyście byście wywlekły byście wywlokły
3 os.	wywlekłby wywlókłby by wywlekł by wywlókł	wywlekłaby wywlokłaby by wywlekła by wywlokła	wywlekłoby wywlokłoby by wywlekło by wywlokło	wywlekliby by wywlekli	wywlekłyby wywlokłyby by wywlekły by wywlokły

bezosobnik: wywleczono by

bezokolicznik: wywlec

imiesłów przysłówkowy uprzedni:

wywlekłszy
wywlókłszy

gerundium: wywleczenie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: wywleczony

odpowiednik aspektowy: wywlekać

+

wywlec

+

CO + (KOMU)

Zob. wlec