zwarzyć - Wielki słownik języka polskiego PAN

3.

książk. spowodować, że czyjeś przyjemne odczucia zmienią się na gorsze

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Stany psychiczne człowieka

emocje i uczucia

hiperonimy:

zepsuć

[...] już ten rok rozczarowań wystarczył, aby zwarzyć atmosferę polityczną kraju.

źródło: NKJP: Ryszard Kapuściński: Imperium, 2005

[...] zwarzył dobry nastrój przypomnieniem, że oto w tej godzinie wkroczył był właśnie Wielki Post [...].

źródło: NKJP: Stanisław Milewski: Intymne życie niegdysiejszej Warszawy, 2008

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	zwarzyłem +(e)m zwarzył	zwarzyłam +(e)m zwarzyła	zwarzyłom +(e)m zwarzyło	zwarzyliśmy +(e)śmy zwarzyli	zwarzyłyśmy +(e)śmy zwarzyły
2 os.	zwarzyłeś +(e)ś zwarzył	zwarzyłaś +(e)ś zwarzyła	zwarzyłoś +(e)ś zwarzyło	zwarzyliście +(e)ście zwarzyli	zwarzyłyście +(e)ście zwarzyły
3 os.	zwarzył	zwarzyła	zwarzyło	zwarzyli	zwarzyły

bezosobnik: zwarzono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		zwarzmy
2 os.	zwarz	zwarzcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	zwarzyłbym bym zwarzył	zwarzyłabym bym zwarzyła	zwarzyłobym bym zwarzyło	zwarzylibyśmy byśmy zwarzyli	zwarzyłybyśmy byśmy zwarzyły
2 os.	zwarzyłbyś byś zwarzył	zwarzyłabyś byś zwarzyła	zwarzyłobyś byś zwarzyło	zwarzylibyście byście zwarzyli	zwarzyłybyście byście zwarzyły
3 os.	zwarzyłby by zwarzył	zwarzyłaby by zwarzyła	zwarzyłoby by zwarzyło	zwarzyliby by zwarzyli	zwarzyłyby by zwarzyły

bezosobnik: zwarzono by

bezokolicznik: zwarzyć

imiesłów przysłówkowy uprzedni: zwarzywszy

gerundium: zwarzenie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: zwarzony

odpowiednik aspektowy: warzyć

+

zwarzyć

+

CO