skandaliczny - Wielki słownik języka polskiego PAN

2.

taki, który w mówiącym wywołuje sprzeciw i silne niezadowolenie

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Ocena i wartościowanie

słownictwo oceniające

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Ocena i wartościowanie

wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia

skandaliczny incydent, pomysł, postępek, sposób, wybryk, wyrok; skandaliczna afera, decyzja, postawa, publikacja, sprawa, sytuacja, wypowiedź; skandaliczne nadużycie, wydarzenie, wystąpienie, zachowanie; skandaliczne praktyki, warunki, zaniedbania
jeszcze bardziej, zupełnie skandaliczny

	Wczoraj „GK“ [Gazeta Krakowska] ujawniła skandaliczny incydent rozpijania młodzieży, która bez najmniejszego problemu może kupić alkohol w dowolnej postaci i w dodatku przynosi go do szkoły. źródło: NKJP: (TAM): Nie chciał tego pić, Gazeta Krakowska, 2006-11-09
	Postępowanie właścicielek kawiarenki bulwersuje Krzysztofa K[...], rzecznika prasowego Zarządu Dróg i Komunikacji. - Ich zachowanie jest skandaliczne! źródło: NKJP: (MAT): Dialog wstrzymany, Gazeta Wrocławska, 2003-07-23
	Wczoraj ponownie udaliśmy się do byłego pegeeru w Jabłowie, gdzie w skandalicznych warunkach przetrzymywane są krowy. źródło: NKJP: Barbara Skrobisz: Stały na mrozie, Dziennik Bałtycki, 2004-01-21
	Wyrok sądu skazujący byłego polskiego ambasadora na Białorusi na 15 dni aresztu za „udział w nielegalnym zgromadzeniu” to decyzja skandaliczna z punktu wiedzenia zasad protokołu dyplomatycznego. źródło: NKJP: Tomasz Ogonowski: I śmiesznie i strasznie, Głos Pomorza, 2006

część mowy: przymiotnik

Stopień równy