aferomania

  • pejorat.  skłonność do przesadnego fascynowania się aferami - przedsięwzięciami kryminalnymi
  • [aferomańja]

  • CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

    Prawo i łamanie prawa

    przestępstwa

  • Był etap aferomanii, bo każdy dziennikarz chciał być demaskatorem.

    źródło: NKJP: Teresa Bogucka: Żeby wszystko było proste, Gazeta Wyborcza, 1995-08-19

    Ta aferomania rychło zresztą ucichła, a w połowie dekady w zasadzie przeminęła i nawet trwające jeszcze potem procesy sądowe i śledztwa nie budziły już większego zainteresowania.

    źródło: Przegląd polityczny, 1998 (books.google.pl)

    Wmawianie ludziom, że osaczają nas wrogowie, miało przekonać, że spadek poziomu życia nie jest skutkiem odrzucenia utopii gospodarczej, tylko afer. Aferomania szalała, udzieliła się też zapewne oskarżycielom.

    źródło: NKJP: Agnieszka Wróblewska: Pomyłka bankowa, Gazeta Wyborcza, 1996-01-20

  • część mowy: rzeczownik

    rodzaj gramatyczny: ż

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    M. aferomania
    aferomanie
    D. aferomanii
    aferomanii
    neut
    aferomanij
    char
    C. aferomanii
    aferomaniom
    B. aferomanię
    aferomanie
    N. aferomanią
    aferomaniami
    Ms. aferomanii
    aferomaniach
    W. aferomanio
    aferomanie

    Inne uwagi

    Zwykle lp

  • Od: afera
    Od: mania

CHRONOLOGIZACJA:
1991, Konfrontacje, Wydania 1-5, books.google.pl
Data ostatniej modyfikacji: 17.12.2019