aferomania
-
pejorat. skłonność do przesadnego fascynowania się aferami - przedsięwzięciami kryminalnymi
-
[aferomańja]
-
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Prawo i łamanie prawa
przestępstwa -
Był etap aferomanii, bo każdy dziennikarz chciał być demaskatorem.
źródło: NKJP: Teresa Bogucka: Żeby wszystko było proste, Gazeta Wyborcza, 1995-08-19
Ta aferomania rychło zresztą ucichła, a w połowie dekady w zasadzie przeminęła i nawet trwające jeszcze potem procesy sądowe i śledztwa nie budziły już większego zainteresowania.
źródło: Przegląd polityczny, 1998 (books.google.pl)
Wmawianie ludziom, że osaczają nas wrogowie, miało przekonać, że spadek poziomu życia nie jest skutkiem odrzucenia utopii gospodarczej, tylko afer. Aferomania szalała, udzieliła się też zapewne oskarżycielom.
źródło: NKJP: Agnieszka Wróblewska: Pomyłka bankowa, Gazeta Wyborcza, 1996-01-20
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. aferomania
aferomanie
D. aferomanii
aferomanii
neut aferomanij
char C. aferomanii
aferomaniom
B. aferomanię
aferomanie
N. aferomanią
aferomaniami
Ms. aferomanii
aferomaniach
W. aferomanio
aferomanie
Inne uwagi
Zwykle lp