uspokoić się - Wielki słownik języka polskiego PAN

5.

o jakimś miejscu lub czasie: zrobić się mniej niebezpiecznie lub mniej nerwowo

KATEGORIE FIZYCZNE

Cechy i właściwości materii

jakość i intensywność

synonimy:

wyciszyć się

	[...] później Niemcy łapali po ulicach i po kawiarniach, a byli tak rozjuszeni, że nie dowierzając zaświadczeniu przesiedziałem dwie godziny w stróżówce jakiegoś domu na Nowym Świecie. Po południu uspokoiło się trochę; przekazałem pieniądze Jelonkowi i pobiegłem na róg Kruczej i Wilczej, gdzie umówiłem się z Basią. źródło: NKJP: Jerzy Stawiński: Piszczyk, 1997
	Była wzywana policja, ale dzielnicowy jest litościwy. Mówi, żeby żyć w zgodzie i być tolerancyjnym wobec sąsiadów. Zresztą ostatnio uspokoiło się - przyznaje sąsiad. źródło: NKJP: Janusz Niczyporowicz: Zabijał się cztery razy, Gazeta Wyborcza, 1993-08-02
	Za oknem uspokoiło się. Wolno, niemrawo przechodzili ludzie. Do następnego pociągu nie było na co patrzeć. źródło: NKJP: Janusz Głowacki: Rose Café i inne opowieści, 1997
	A najlepiej, gdybyście państwo nie jechali nigdzie. Zatrzymajcie się u nas albo gdzie indziej. Przeczekajcie, aż się uspokoi i wrócicie do swoich domów. źródło: NKJP: Faustyna znaczy szczęśliwa, Dziennik Polski, 2002-07-12
	Chorwaci pocieszają się, że kiedy w Bośni się uspokoi, turyści uderzą na Adriatyk. Według szacunków ministerstwa turystyki w 2000 r. dochody z turystyki przekroczą 4,7 mld dolarów. źródło: NKJP: Jacek Pawlicki: Chorwacja, Gazeta Wyborcza, 1994-03-11

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
3 os.	uspokoi się

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
3 os.			uspokoiło się

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
3 os.			by się uspokoiło

bezokolicznik: uspokoić się

odpowiednik aspektowy: uspokajać się

Ø	+	uspokoić się	+	(GDZIE)
Ø	+	uspokoić się	+	(KIEDY)

Zob. spokój I