okrętowy - Wielki słownik języka polskiego PAN

Definicja

1.c

pracujący na okręcie

Kwalifikacja tematyczna

CZŁOWIEK I TECHNIKA

Transport

transport wodny

Połączenia

okrętowy palacz, kucharz, lekarz, zespół; załoga okrętowa;

Cytaty

Towarzyszy mu najlepszy przyjaciel, lekarz okrętowy [...].

źródło: NKJP: Z Dziennikiem do kina, Dziennik Polski, 2003-11-30

Przygarnięty przez okrętowego palacza, wkrótce zostaje ochrzczony jako T.D. Lemon 1900, dla przyjaciół - 1900. Z czasem T.D. okazuje się cudownym dzieckiem, samorodnym pianistą - czym zasłuży sobie na etat w okrętowym zespole.

źródło: NKJP: Utalentowany Ripley, 2000, prasa

Odmiana

część mowy: przymiotnik

Stopień równy

	liczba pojedyncza
	m1	m2	m3	n1, n2	ż
	M.	okrętowy	okrętowy	okrętowy	okrętowe	okrętowa
D.	okrętowego	okrętowego	okrętowego	okrętowego	okrętowej
C.	okrętowemu	okrętowemu	okrętowemu	okrętowemu	okrętowej
B.	okrętowego	okrętowego	okrętowy	okrętowe	okrętową
N.	okrętowym	okrętowym	okrętowym	okrętowym	okrętową
Ms.	okrętowym	okrętowym	okrętowym	okrętowym	okrętowej
W.	okrętowy	okrętowy	okrętowy	okrętowe	okrętowa

	liczba mnoga
	p1	m1 ndepr	m1 depr	pozostałe
	M.	okrętowi	okrętowi	okrętowe	okrętowe
D.	okrętowych	okrętowych	okrętowych	okrętowych
C.	okrętowym	okrętowym	okrętowym	okrętowym
B.	okrętowych	okrętowych	okrętowych	okrętowe
N.	okrętowymi	okrętowymi	okrętowymi	okrętowymi
Ms.	okrętowych	okrętowych	okrętowych	okrętowych
W.	okrętowi	okrętowi	okrętowe	okrętowe

Składnia

	+	okrętowy	+
szyk: neutralny

Pochodzenie

Zob. okręt