obalić się - Wielki słownik języka polskiego PAN

2.

okazać się błędnym

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Działalność intelektualna człowieka

nazwy działań intelektualnych człowieka

synonimy:

sfalsyfikować się

Jak od powiewu logiki teoria względności się obaliła.

źródło: NKJP: Internet

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	obaliłem się +(e)m się obalił	obaliłam się +(e)m się obaliła	obaliłom się +(e)m się obaliło	obaliliśmy się +(e)śmy się obalili	obaliłyśmy się +(e)śmy się obaliły
2 os.	obaliłeś się +(e)ś się obalił	obaliłaś się +(e)ś się obaliła	obaliłoś się +(e)ś się obaliło	obaliliście się +(e)ście się obalili	obaliłyście się +(e)ście się obaliły
3 os.	obalił się	obaliła się	obaliło się	obalili się	obaliły się

bezosobnik: obalono się

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		obalmy się
2 os.	obal się	obalcie się

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	obaliłbym się bym się obalił	obaliłabym się bym się obaliła	obaliłobym się bym się obaliło	obalilibyśmy się byśmy się obalili	obaliłybyśmy się byśmy się obaliły
2 os.	obaliłbyś się byś się obalił	obaliłabyś się byś się obaliła	obaliłobyś się byś się obaliło	obalilibyście się byście się obalili	obaliłybyście się byście się obaliły
3 os.	obaliłby się by się obalił	obaliłaby się by się obaliła	obaliłoby się by się obaliło	obaliliby się by się obalili	obaliłyby się by się obaliły

bezosobnik: obalono by się

bezokolicznik: obalić się

imiesłów przysłówkowy uprzedni: obaliwszy się

gerundium: obalenie się

rodzaj gramatyczny: dk

odpowiednik aspektowy: obalać się