wagary
-
przebywanie ucznia poza szkołą w czasie zajęć bez zgody rodziców i nauczycieli
-
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Edukacja i oświata
szkoła -
- pierwsze, szkolne wagary
- uczniowie na wagarach
- chodzić, pójść na wagary
-
Pojechaliśmy z Grzesiem nad Wisłę. Miał wolny dzień, a ja urwałam się z zajęć. Po prostu poszłam na wagary.
źródło: NKJP: Krystyna Berwińska, Con Amore, 1976
Wagary w hipermarkecie to praktycznie wyprawa na cały dzień.
źródło: NKJP: Michał Piotrowski: Kolorowy azyl, Dziennik Bałtycki, 2000-03-01
Efektem pracy nauczycieli ze świetlicy jest wyeliminowanie wagarów, które kiedyś zdarzały się często.
źródło: NKJP: Grażyna Wosińska: Zdobywają pieniądze dla szkoły, Dziennik Bałtycki, 2001-01-05
Absencja dzieci na zajęciach związana była z wagarami, chorobami.
źródło: NKJP: Obecności sprzed lat, Dziennik Bałtycki, 2000-03-09
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: p3
liczba pojedyncza liczba mnoga M. wagary
D. wagarów
C. wagarom
B. wagary
N. wagarami
Ms. wagarach
W. wagary
-
łac. vāgāre 'wałęsać się, błąkać się, tułać się'