wdrapać się - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

wejść lub wjechać z trudem na miejsce wyżej położone

KATEGORIE FIZYCZNE

Cechy i właściwości materii

ruch i spoczynek

synonimy:

wedrzeć się
wspiąć się

autobus; kot wdrapał się; chłopcy wdrapali się
wdrapać się ostatkiem sił
wdrapać się na dach, na drabinę, na drzewo, na górę, na czyjeś kolana, na krzesło, na maszt, na mur, na piętro, na pokład, na słup, na stołek, na szczyt, na wieżę, na wóz
wdrapać się po drabinie, po linie, po schodach
wdrapać się z trudem
szybko, wysoko wdrapać się
chcieć, móc, próbować, usiłować wdrapać się

	Kobieta ciężko dysząc wdrapała się na drugie piętro. źródło: KWSJP: Michał Bielicki: Wigilijna przygoda, Detektyw, 1999, nr 1
	Autobus wdrapał się w końcu na przełęcz i zaczął się osuwać w dół, tak samo ostrożnie, wolno [...]. A potem był długi łagodny zjazd. źródło: KWSJP: Andrzej Stasiuk: Biały kruk, 1955
	Nosiliśmy rannych. Długo. Niełatwo wdrapać się z noszami do zatłoczonego śmigłowca. źródło: NKJP: Artur Baniewicz: Kisuny, 2008
	Nie miał ochoty wracać do swojego pokoju. Wdrapał się po schodkach prowadzących na dach. źródło: NKJP: Joanna Rudniańska: Miejsca, 1999
	W niedzielę wdrapały się ścieżką prawie na sam szczyt góry. Usiadły na kłującej trawie i przyglądały się mieszkańcom wsi. źródło: NKJP: Grażyna Plebanek: Dziewczyny z Portofino, 2005

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wdrapałem się +(e)m się wdrapał	wdrapałam się +(e)m się wdrapała	wdrapałom się +(e)m się wdrapało	wdrapaliśmy się +(e)śmy się wdrapali	wdrapałyśmy się +(e)śmy się wdrapały
2 os.	wdrapałeś się +(e)ś się wdrapał	wdrapałaś się +(e)ś się wdrapała	wdrapałoś się +(e)ś się wdrapało	wdrapaliście się +(e)ście się wdrapali	wdrapałyście się +(e)ście się wdrapały
3 os.	wdrapał się	wdrapała się	wdrapało się	wdrapali się	wdrapały się

bezosobnik: wdrapano się

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		wdrapmy się
2 os.	wdrap się	wdrapcie się

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wdrapałbym się bym się wdrapał	wdrapałabym się bym się wdrapała	wdrapałobym się bym się wdrapało	wdrapalibyśmy się byśmy się wdrapali	wdrapałybyśmy się byśmy się wdrapały
2 os.	wdrapałbyś się byś się wdrapał	wdrapałabyś się byś się wdrapała	wdrapałobyś się byś się wdrapało	wdrapalibyście się byście się wdrapali	wdrapałybyście się byście się wdrapały
3 os.	wdrapałby się by się wdrapał	wdrapałaby się by się wdrapała	wdrapałoby się by się wdrapało	wdrapaliby się by się wdrapali	wdrapałyby się by się wdrapały

bezosobnik: wdrapano by się

bezokolicznik: wdrapać się

imiesłów przysłówkowy uprzedni: wdrapawszy się

gerundium: wdrapanie się

rodzaj gramatyczny: dk

+

wdrapać się

+

GDZIE

Zob. drapać