wędrować - Wielki słownik języka polskiego PAN

3.

iść gdzieś lub przechadzać się

KATEGORIE FIZYCZNE

Cechy i właściwości materii

ruch i spoczynek

hiperonimy:

chodzić

	Wstał z łóżka i zaczął swoim zwyczajem wędrować po izbie. źródło: KWSJP: Wacław Gołembowicz: Wędrowiec, 1963
	Zosia podnosi się z fotela i po leciutkim łuku wędruje do łazienki. źródło: KWSJP: Piotr Siemion: Finimondo: komedia romantyczna, 2004
	Zrobiła i zaniosła do pokoju chłopców kanapki, wróciła do kuchni, nie mając się gdzie podziać, wędrowała korytarzem wielokrotnie gasząc i zapalając światła. źródło: KWSJP: Barbara Nawrocka-Dońska: Stolik z fotografią, 1975
	Targnął kratami jakby w nadziei, że może tym razem ustąpią. Ale były jak przedtem nieustępliwe. Wędrował po piwnicy w poszukiwaniu czegoś, co by pomogło je wyłamać. źródło: KWSJP: Jan Dobraczyński: Wyczerpać morze, 1972
	Ludzie powracający z Paryża opowiadali o tych dziwnych, darzonych szczególnym zainteresowaniem otoczenia dwojgu ludziach, wędrujących po galeriach, muzeach, bibliotekach i salach wykładowych, zawsze razem, trzymających się za ręce, zapatrzonych w jakąś im tylko znaną wizję. źródło: KWSJP: Zofia Solarzowa: Mój pamiętnik, 1985

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wędrowałem +(e)m wędrował	wędrowałam +(e)m wędrowała	wędrowałom +(e)m wędrowało	wędrowaliśmy +(e)śmy wędrowali	wędrowałyśmy +(e)śmy wędrowały
2 os.	wędrowałeś +(e)ś wędrował	wędrowałaś +(e)ś wędrowała	wędrowałoś +(e)ś wędrowało	wędrowaliście +(e)ście wędrowali	wędrowałyście +(e)ście wędrowały
3 os.	wędrował	wędrowała	wędrowało	wędrowali	wędrowały

bezosobnik: wędrowano

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę wędrował będę wędrować	będę wędrowała będę wędrować	będę wędrowało będę wędrować	będziemy wędrowali będziemy wędrować	będziemy wędrowały będziemy wędrować
2 os.	będziesz wędrował będziesz wędrować	będziesz wędrowała będziesz wędrować	będziesz wędrowało będziesz wędrować	będziecie wędrowali będziecie wędrować	będziecie wędrowały będziecie wędrować
3 os.	będzie wędrował będzie wędrować	będzie wędrowała będzie wędrować	będzie wędrowało będzie wędrować	będą wędrowali będą wędrować	będą wędrowały będą wędrować

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		wędrujmy
2 os.	wędruj	wędrujcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wędrowałbym bym wędrował	wędrowałabym bym wędrowała	wędrowałobym bym wędrowało	wędrowalibyśmy byśmy wędrowali	wędrowałybyśmy byśmy wędrowały
2 os.	wędrowałbyś byś wędrował	wędrowałabyś byś wędrowała	wędrowałobyś byś wędrowało	wędrowalibyście byście wędrowali	wędrowałybyście byście wędrowały
3 os.	wędrowałby by wędrował	wędrowałaby by wędrowała	wędrowałoby by wędrowało	wędrowaliby by wędrowali	wędrowałyby by wędrowały

bezosobnik: wędrowano by

bezokolicznik: wędrować

imiesłów przysłówkowy współczesny: wędrując

gerundium: wędrowanie

rodzaj gramatyczny: ndk

imiesłów przymiotnikowy czynny: wędrujący

Rz_żywotny

+

wędrować

+

GDZIE

śr.-w.-niem. wandern 'być w ruchu, iść, wędrować'