przegrać - Wielki słownik języka polskiego PAN

2.

stracić coś w wyniku porażki w jakieś grze

CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA

Czas wolny

gry i zabawy

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Finanse

czynności, przedmioty związane z pieniędzmi

przegrać cały dobytek, cały kapitał, cały majątek, spadek, dorobek całego życia, znaczną sumę pieniędzy
przegrać na automatach, na giełdzie, na loterii, na wyścigach
przegrać w kasynie; w karty, w ruletkę

	Na ścianach szable i pistolety przegrane do Orłowskiego w karty przez galicyjskich hrabiów. źródło: NKJP: Witold Horwath: Seans, 2003
	Słowo „hazard” [...] budzi [...] najczęściej niepokój i kojarzy się z mroczną, pełną papierosowego dymu i alkoholu salą kasyna, ruletką i przegranym w ciągu jednego wieczoru dorobkiem całego życia. źródło: NKJP: Sprawozdanie stenograficzne z obrad Sejmu RP z dnia 25.10.1995
	Przegrał w karty cały spadek po dziadku. źródło: KWSJP: Zbigniew Teplicki: Wielcy Indianie Ameryki Północnej, 1994
	Przegrał pieniądze matki, grając na automatach, a potem zgłosił policji, że stracił je w wyniku napadu. źródło: Internet

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	przegrałem +(e)m przegrał	przegrałam +(e)m przegrała	przegrałom +(e)m przegrało	przegraliśmy +(e)śmy przegrali	przegrałyśmy +(e)śmy przegrały
2 os.	przegrałeś +(e)ś przegrał	przegrałaś +(e)ś przegrała	przegrałoś +(e)ś przegrało	przegraliście +(e)ście przegrali	przegrałyście +(e)ście przegrały
3 os.	przegrał	przegrała	przegrało	przegrali	przegrały

bezosobnik: przegrano

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		przegrajmy
2 os.	przegraj	przegrajcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	przegrałbym bym przegrał	przegrałabym bym przegrała	przegrałobym bym przegrało	przegralibyśmy byśmy przegrali	przegrałybyśmy byśmy przegrały
2 os.	przegrałbyś byś przegrał	przegrałabyś byś przegrała	przegrałobyś byś przegrało	przegralibyście byście przegrali	przegrałybyście byście przegrały
3 os.	przegrałby by przegrał	przegrałaby by przegrała	przegrałoby by przegrało	przegraliby by przegrali	przegrałyby by przegrały

bezosobnik: przegrano by

bezokolicznik: przegrać

imiesłów przysłówkowy uprzedni: przegrawszy

gerundium: przegranie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: przegrany

odpowiednik aspektowy: przegrywać

Rz_osobowy

+

przegrać

+

CO + (w CO)

Zob. grać