bachnąć - Wielki słownik języka polskiego PAN

3.

pot. upaść ciężko i bezwładnie

KATEGORIE FIZYCZNE

Cechy i właściwości materii

ruch i spoczynek

	synonimy:	grzmotnąć łupnąć
	hiperonimy:	upaść

Bachnął rozdygotany, bezradny w pierzynę i utulił w nią gorącą twarz.

źródło: Internet: Stanisław Młodożeniec: Opowiadania, 1976

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	bachnąłem +(e)m bachnął	bachnęłam +(e)m bachnęła	bachnęłom +(e)m bachnęło	bachnęliśmy +(e)śmy bachnęli	bachnęłyśmy +(e)śmy bachnęły
2 os.	bachnąłeś +(e)ś bachnął	bachnęłaś +(e)ś bachnęła	bachnęłoś +(e)ś bachnęło	bachnęliście +(e)ście bachnęli	bachnęłyście +(e)ście bachnęły
3 os.	bachnął	bachnęła	bachnęło	bachnęli	bachnęły

bezosobnik: bachnięto

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		bachnijmy
2 os.	bachnij	bachnijcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	bachnąłbym bym bachnął	bachnęłabym bym bachnęła	bachnęłobym bym bachnęło	bachnęlibyśmy byśmy bachnęli	bachnęłybyśmy byśmy bachnęły
2 os.	bachnąłbyś byś bachnął	bachnęłabyś byś bachnęła	bachnęłobyś byś bachnęło	bachnęlibyście byście bachnęli	bachnęłybyście byście bachnęły
3 os.	bachnąłby by bachnął	bachnęłaby by bachnęła	bachnęłoby by bachnęło	bachnęliby by bachnęli	bachnęłyby by bachnęły

bezosobnik: bachnięto by

bezokolicznik: bachnąć

imiesłów przysłówkowy uprzedni: bachnąwszy

gerundium: bachnięcie

rodzaj gramatyczny: dk

Wyraz dźwiękonaśladowczy, od imitującego uderzenie bach, bach .