wajdelota
-
książk. kapłan prowadzący obrzędy pogańskie na terenie dawnej Litwy, będący także śpiewakiem i poetą, podejmującym w swojej twórczości tematy ważne dla narodu
-
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Tradycja
wierzenia i przesądy
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Tradycja
świat dawnych epok i wydarzenia historyczne -
Lirnicy i wajdeloci, wędrowni poeci, którzy w formie pieśni przekazywali wielowiekową tradycję - źródło wiedzy i przeszłości narodu, jeszcze w XIX wieku nie byli wyjątkowym zjawiskiem na terenie Litwy.
źródło: Internet: www.kultura.malopolska.pl
Kazali nam gonić za mocarstwowymi efemerydami, słuchać wajdelotów, wierzyć dziadom z brodą, lirnikom i wernyhorom.
źródło: NKJP: Dzikie pola, Tygodnik Siedlecki, 2008-09-17
Ehrenberg uderzał w swych utworach śmiało w maksymalistyczne akordy romantyzmu, uważając się za wajdelotę zemsty ludu.
źródło: NKJP: Stanisław Wasylewski, Życie polskie w XIX wieku, 1962
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m1
liczba pojedyncza liczba mnoga M. wajdelota
wajdeloci
ndepr wajdeloty
depr D. wajdeloty
wajdelotów
C. wajdelocie
wajdelotom
B. wajdelotę
wajdelotów
N. wajdelotą
wajdelotami
Ms. wajdelocie
wajdelotach
W. wajdeloto
wajdeloci
ndepr wajdeloty
depr -
niem. Waidler 'guślarz-wróżbita pruski (XVI-XVII w.)'
Zmyślona nazwa zmyślonych w późniejszych czasach niższych kapłanów, guślarzy, wróżbitów i śpiewaków-bardów pogańskiej Litwy; nazwa ma podstawę w pruskim waidlemai 'wróżymy; czynimy gusła’.