baciar

Hasło ma wiele znaczeń,
wybierz to, które Cię interesuje

  • lwow.  chłopak lub młody mężczyzna, który nie ma stałego zajęcia i większość czasu spędza w grupie podobnych osób na podwórkach lub ulicach, pijąc alkohol lub szukając okazji do zarobku albo jakichś rozrywek
  • Wyraz używany przeważnie w odniesieniu do realiów sprzed drugiej wojny światowej. Współcześnie spotykany w nazwach zespołów wykonujących muzykę o charakterze folkloru miejskiego, np. zespół, kapela Baciary, Sułkowskie Baciary.

    • batiar
  • CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

    Zasady współżycia społecznego

    stosunki, grupy i organizacje społeczne

  • synonimy:  andrus
  • Nie był ani dość szybki, ani dość silny, ani wreszcie dość okrutny, by wytrzymać barbarzyńskie zabawy młodych baciarów, tłukących kijami oszalałego ze strachu szczura.

    źródło: NKJP:Monika Piątkowska: Krakowska żałoba, 2006

    Wszyscy natomiast znają osiedlowego baciara o przezwisku Jojo, kiedyś groźnego chuligana, który jednak nigdy nie napastował „swojaków”, wyżywając się na ofiarach z innych „parafii”.

    źródło: NKJP: Tu było ich gniazdo, Dziennik Polski, 2002-10-15

    Andrus posiadał swój honor, godność, styl, etykę grupową. To, co robił, podszyte było nie tyle siłą, co sprytem i humorem. We Lwowie królowały batiary, w Krakowie – zwierzynieckie andrusy (andry).

    źródło: NKJP: Marian Satała: Gadaj jak andrus, Gazeta Krakowska, 2004-12-24

    Butny do bólu, [...] postrzega świat polskiej piłki oczyma zdrowo uwalonego batiara, który wszedł na podmiejski festyn przez dziurę w płocie i nadaje ton imprezie.

    źródło: NKJP: Ryszard Niemiec: Śmiertelny grzech polskiej piłki, Gazeta Krakowska, 2003-01-17

  • część mowy: rzeczownik

    rodzaj gramatyczny: m1

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    M. baciar
    baciarzy
    ndepr
    baciary
    depr
    D. baciara
    baciarów
    C. baciarowi
    baciarom
    B. baciara
    baciarów
    N. baciarem
    baciarami
    Ms. baciarze
    baciarach
    W. baciarze
    baciarzy
    ndepr
    baciary
    depr
  • węg. betyár