-
1.
żołnierz obsługujący działo -
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Wojsko i wojna
osoby związane z wojskiem i wojną -
synonimy: artylerzysta
hiperonimy: żołnierz
-
- prosty kanonier
- kanonierzy strzelają
-
Od czasu do czasu przerywaliśmy ogień. Kanonierzy ocierali wtedy spocone czoła i przysiadali w skąpym cieniu, rzucanym przez łoża i tarcze armat.
źródło: NKJP: Jan Józef Szczepański: Polska jesień, 1955
Którejś nocy rosyjscy kanonierzy ostrzelali z dział chałupy na skraju wsi.
źródło: NKJP: Wojciech Jagielski: Wieże z kamienia, 2004
Chodziłem tam często, żeby uspokoić napięte nerwy widokiem kanonierów, którzy ładowali spokojnie i wprawnie swe armaty.
źródło: NKJP: Jerzy Stawiński: Piszczyk, 1997
W kwietniu 1911 r. został kanonierem. Jednak nie służba na Ukrainie była jego przeznaczeniem. Rozkaz z listopada 1911 r. spowodował przeniesienie młodego kanoniera do Korpusu Kaukaskiego.
źródło: NKJP: Kazimierz Wacław Laskowski: Za cara i wolną Polskę, Polityka, 2009-02-07
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m1
liczba pojedyncza liczba mnoga M. kanonier
kanonierzy
ndepr kanoniery
depr D. kanoniera
kanonierów
C. kanonierowi
kanonierom
B. kanoniera
kanonierów
N. kanonierem
kanonierami
Ms. kanonierze
kanonierach
W. kanonierze
kanonierzy
ndepr kanoniery
depr -
fr. canonnier 'artylerzysta'
z fr. canon 'działo'