wallenrodyzm

Po obu stronach politycznej barykady wallenrodyzm zaczęto przypisywać tym polskim politykom, którzy wypowiadali się oficjalnie za ugodą z caratem, możliwą do zawarcia pod warunkiem uzyskania szerokiej autonomii.

źródło: NKJP: Janusz Tazbir, Silva rerum historicarum, 2002

Wygrzebano felietony, jakie pisał do „Prawdy Komsomolskiej” w zajętym przez Sowietów Wilnie. Może właśnie wstydliwie skrywana tajemnica sprawiała, że tak nie cierpiał kolegów, odnajdując w ich uczynkach siebie - swoją słabość, głuszoną bajaniem o wallenrodyzmie, konspiracji, oporze.

źródło: NKJP: Ryszard Marek Groński, Świecący bar na kółkach, Polityka, 2002-02-09

Jeśli nie jesteście zwolennikami wallenrodyzmu, możecie, bez większego ryzyka, wszystkie [...] działania przeprowadzić zupełnie jawnie.

źródło: NKJP: Piotr Rymarowicz, Jak zdobyć lokal?:Zielone Brygady. Pismo Ekologów, 1990-02-01

Produkty amerykańskiej kultury, docierające wówczas do ciekawskich oczu i uszu Taty Adasia, nie przypominały dzisiejszej, przeżutej wielokrotnie papki. [...] Ich pragmatyzm ukazywał Tacie Adasia bezproduktywność naszych mesjanizmów, wallenrodyzmów i cierpiętniczego wiwisekcjowania bebechów [...].

źródło: Internet: pisarze.pl

Teraz okazuje się jednak, że jego wieloletnia kariera na czele polskich przedstawicielstw największych globalnych grup bankowych [...] była tylko walenrodyzmem.

źródło: Cezary Michalski: Koklusz 3, 2016-01-11 (krytykapolityczna.pl)