-
1.
pot. mający kolor rdzawy, podobny do koloru pomarańczowego, taki jak kolor sierści lisa, wiewiórki -
KATEGORIE FIZYCZNE
Cechy i właściwości materii
kolory i światło -
- ryża broda, bródka
-
Tłusty mężczyzna o ryżej szczecinie i czerwonej, pokrytej piegami twarzy co chwila wybuchał gardłowym śmiechem.
źródło: NKJP: Maria Nurowska: Rosyjski kochanek, 1996
Patrzę na niego nieufnie, na nalaną szeroką twarz, ryże włosy, na łapska węźlaste, zgrubiałe, może otruć chce?
źródło: NKJP: Bohdan Sławiński: Królowa Tiramisu, 2008
Zostanie po mnie ryży ślad krwi wgryziony w kamień, a przechodnie go zadepczą i deszcze rozmyją do cna.
źródło: NKJP: Jerzy Krzysztoń: Obłęd, 1980
Czy można [...] dojrzeć ryżego kota na tle czerwonych liści, spadłych na żwir podwórka i sąsiadujące ze żwirem grządki?
źródło: NKJP: Internet
-
część mowy: przymiotnik
Stopień równy
liczba pojedyncza m1 m2 m3 n1, n2 ż M. ryży
ryży
ryży
ryże
ryża
D. ryżego
ryżego
ryżego
ryżego
ryżej
C. ryżemu
ryżemu
ryżemu
ryżemu
ryżej
B. ryżego
ryżego
ryży
ryże
ryżą
N. ryżym
ryżym
ryżym
ryżym
ryżą
Ms. ryżym
ryżym
ryżym
ryżym
ryżej
W. ryży
ryży
ryży
ryże
ryża
liczba mnoga p1 m1 ndepr m1 depr pozostałe M. ryży
ryży
ryże
ryże
D. ryżych
ryżych
ryżych
ryżych
C. ryżym
ryżym
ryżym
ryżym
B. ryżych
ryżych
ryżych
ryże
N. ryżymi
ryżymi
ryżymi
ryżymi
Ms. ryżych
ryżych
ryżych
ryżych
W. ryży
ryży
ryże
ryże
-
z brus. ryžy 'czerwonożółty, żółtoczerwony'
< psł. *ryďь 'mający barwę pośrednią między czerwienią i żółcią, jasnorudy'. Rodzimy kontynuant rydzy poświadczony w polszczyźnie w XV-XVII w. Postać białoruska została wprowadzona do języka polskiego przez A. Mickiewicza (Bor)