błogosławić - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

powierzać kogoś lub coś opiece Boga, kreśląc nad nimi znak krzyża i wypowiadając określoną formułę

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Religia – kościół

sakramenty i obrzędy religijne

kapłan, ksiądz, Ojciec Święty, papież; matka, ojciec błogosławi
błogosławić ludowi, miastu, powstańcom, wyprawie, światu
błogosławić dom, kraj, lud, ludzi, pielgrzymów, strajkujących, sztandar, wiernych, żołnierzy; małżeństwo, młodą parę, związek małżeński
błogosławić znakiem krzyża
błogosławić na drogę, na dalszą drogę życia, na ostatnią drogę
błogosławić z całego serca
błogosławić i dodawać otuchy, błogosławić i modlić się, błogosławić i pozdrawiać wiernych, błogosławić i wybaczać

	Witało cara duchowieństwo stolicy, błogosławili go biskupi. źródło: NKJP: S.Żagiel: Znane - nieznane. Nie tylko walczący patrioci..., Tygodnik Ciechanowski, 2006-04-09
	Piękny to i szlachetny zwyczaj prosić rodziców o błogosławieństwo. Ledwie [...] przebrzmiały słowa mamy błogosławiącej młodą parę na nową drogę życia, kiedy cicho skrzypnęły drzwi salonu i ukazała się w nich smukła, piękna pani. źródło: NKJP: Maria Krüger: Godzina pąsowej róży, 1960
	Mnisi asystują przy pogrzebach, błogosławią nowo wybudowane domostwa. źródło: NKJP: Lucjan Wolanowski: Upał i gorączka, 1996
	Dzień świętego Rocha, 16 sierpnia w niektórych regionach obchodzony był jako święto pasterskie. W tym dniu spędzano bydło pod kościoły, gdzie księża błogosławili je. źródło: NKJP: Jolanta Flach: Matki Boskiej Zielnej, Tygodnik Podhalański, 1996, nr 33
	Uczestników żegnał ksiądz kanonik Bernard Kasprzycki [...]. Kapłan błogosławił im i życzył, aby głęboka wiara dodawała im sił w pokonywaniu pielgrzymiego trudu. źródło: NKJP: (pok): Zwoleńscy pielgrzymi na szlaku, Echo Dnia, 2007-08-11

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	błogosławiłem +(e)m błogosławił	błogosławiłam +(e)m błogosławiła	błogosławiłom +(e)m błogosławiło	błogosławiliśmy +(e)śmy błogosławili	błogosławiłyśmy +(e)śmy błogosławiły
2 os.	błogosławiłeś +(e)ś błogosławił	błogosławiłaś +(e)ś błogosławiła	błogosławiłoś +(e)ś błogosławiło	błogosławiliście +(e)ście błogosławili	błogosławiłyście +(e)ście błogosławiły
3 os.	błogosławił	błogosławiła	błogosławiło	błogosławili	błogosławiły

bezosobnik: błogosławiono

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę błogosławił będę błogosławić	będę błogosławiła będę błogosławić	będę błogosławiło będę błogosławić	będziemy błogosławili będziemy błogosławić	będziemy błogosławiły będziemy błogosławić
2 os.	będziesz błogosławił będziesz błogosławić	będziesz błogosławiła będziesz błogosławić	będziesz błogosławiło będziesz błogosławić	będziecie błogosławili będziecie błogosławić	będziecie błogosławiły będziecie błogosławić
3 os.	będzie błogosławił będzie błogosławić	będzie błogosławiła będzie błogosławić	będzie błogosławiło będzie błogosławić	będą błogosławili będą błogosławić	będą błogosławiły będą błogosławić

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		błogosławmy
2 os.	błogosław	błogosławcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	błogosławiłbym bym błogosławił	błogosławiłabym bym błogosławiła	błogosławiłobym bym błogosławiło	błogosławilibyśmy byśmy błogosławili	błogosławiłybyśmy byśmy błogosławiły
2 os.	błogosławiłbyś byś błogosławił	błogosławiłabyś byś błogosławiła	błogosławiłobyś byś błogosławiło	błogosławilibyście byście błogosławili	błogosławiłybyście byście błogosławiły
3 os.	błogosławiłby by błogosławił	błogosławiłaby by błogosławiła	błogosławiłoby by błogosławiło	błogosławiliby by błogosławili	błogosławiłyby by błogosławiły

bezosobnik: błogosławiono by

bezokolicznik: błogosławić

imiesłów przysłówkowy współczesny: błogosławiąc

gerundium: błogosławienie

rodzaj gramatyczny: ndk

imiesłów przymiotnikowy czynny: błogosławiący

imiesłów przymiotnikowy bierny: błogosławiony

odpowiednik aspektowy: pobłogosławić

Rz _osobowy	+	błogosławić	+	KOGO/CO
Rz _osobowy	+	błogosławić	+	KOMU

st.czes. blahoslaviti

scs. blagosloviti

z gr. eulogeĩn 'wysławiać, chwalić, błogosławić'