pobłogosławić - Wielki słownik języka polskiego PAN

3.

wziąć w opiekę i obdarzyć łaską

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Religia – kościół

wyznania: zasady i prawdy wiary

	Helenka modliła się gorąco: „Boże, pobłogosław to dzieło, które ma powstać zgodnie z Twoją wolą […]”. źródło: NKJP: Faustyna znaczy szczęśliwa, Dziennik Polski, 2002-08-03
	Ich małżeństwo Pan Bóg pobłogosławił, dając w trzecim roku szczęśliwego pożycia noworodka żeńskiego, który wyrósł na piękną księżniczkę. źródło: NKJP: Adam Czerniawski: Narracje ormiańskie, 2003
	Niech Bóg pobłogosławi to pomieszczenie i wszystkich, którzy kiedykolwiek będą tu przebywać - pamiętne słowa księdza proboszcza sprzed pięciu lat. źródło: NKJP: (WOJ): Te dni przeszły do historii, Dziennik Polski, 2001-02-10
	Duchowny ma nadzieję, że […] Opatrzność pobłogosławi żużlowcom w szlachetnej walce na czarnym torze. źródło: NKJP: Krótko, Dziennik Polski, 2004-02-25
	Polskę Pan Bóg pobłogosławił poetami. Miłosz, Szymborska, Herbert, Zagajewski, Barańczak... źródło: NKJP: Marcin Piasecki: Ekspresja bardzo osobista, Gazeta Wyborcza, 1995-09-13

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	pobłogosławiłem +(e)m pobłogosławił	pobłogosławiłam +(e)m pobłogosławiła	pobłogosławiłom +(e)m pobłogosławiło	pobłogosławiliśmy +(e)śmy pobłogosławili	pobłogosławiłyśmy +(e)śmy pobłogosławiły
2 os.	pobłogosławiłeś +(e)ś pobłogosławił	pobłogosławiłaś +(e)ś pobłogosławiła	pobłogosławiłoś +(e)ś pobłogosławiło	pobłogosławiliście +(e)ście pobłogosławili	pobłogosławiłyście +(e)ście pobłogosławiły
3 os.	pobłogosławił	pobłogosławiła	pobłogosławiło	pobłogosławili	pobłogosławiły

bezosobnik: pobłogosławiono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		pobłogosławmy
2 os.	pobłogosław	pobłogosławcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	pobłogosławiłbym bym pobłogosławił	pobłogosławiłabym bym pobłogosławiła	pobłogosławiłobym bym pobłogosławiło	pobłogosławilibyśmy byśmy pobłogosławili	pobłogosławiłybyśmy byśmy pobłogosławiły
2 os.	pobłogosławiłbyś byś pobłogosławił	pobłogosławiłabyś byś pobłogosławiła	pobłogosławiłobyś byś pobłogosławiło	pobłogosławilibyście byście pobłogosławili	pobłogosławiłybyście byście pobłogosławiły
3 os.	pobłogosławiłby by pobłogosławił	pobłogosławiłaby by pobłogosławiła	pobłogosławiłoby by pobłogosławiło	pobłogosławiliby by pobłogosławili	pobłogosławiłyby by pobłogosławiły

bezosobnik: pobłogosławiono by

bezokolicznik: pobłogosławić

imiesłów przysłówkowy uprzedni: pobłogosławiwszy

gerundium: pobłogosławienie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: pobłogosławiony

odpowiednik aspektowy: błogosławić

Rz _osobowy	+	pobłogosławić	+	KOGO/CO
Rz _osobowy	+	pobłogosławić	+	KOMU

Zob. błogosławić