pobłogosławić - Wielki słownik języka polskiego PAN

4.

zaakceptować lub poprzeć czyjeś działania lub plany

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Ocena i wartościowanie

wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia

	Ponieważ plan zajęć tak ułożono, że religia nie koliduje z etyką, córka chodzi i na jedno, i na drugie. Ja jak najbardziej to pobłogosławiłam - niechaj dziecko poszerza swoje horyzonty. źródło: NKJP: Telefoniczna Opinia Publiczna, Gazeta Wyborcza, 1992-09-26/27
	Muzułmanie walczyć będą nadal o swe prawa, zarówno prowadząc wojnę partyzancką w samej Bośni, jak i - zapewne - przenosząc walkę na ulice stolic zachodniej Europy, która pobłogosławiła rozbiór. źródło: NKJP: Dawid Warszawski: Nierealistyczne staje się faktem, Gazeta Wyborcza, 1992-10-27
	Racibórz został ujęty jako ośrodek regionalny, wspomagający Rybnik. Zapis ten można by pozostawić w spokoju, a projektowi pobłogosławić. źródło: NKJP: Grzegorz Wawoczny: Nie pozwólmy się wykluczyć, Nowiny Raciborskie, 2005-11-29
	Ulegał autorytetowi słowa pisanego, pobłogosławionego przez władze centralne i, jeżeli kto w sposób przekonujący powołał się nań, cenzor tracił niezbędną czujność. źródło: KWSJP: Aleksander Pawlicki: Kompletna szarość: cenzura w latach 1956-1972: instytucja i ludzie, 2001

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	pobłogosławiłem +(e)m pobłogosławił	pobłogosławiłam +(e)m pobłogosławiła	+(e)m pobłogosławiło rzadziej pobłogosławiłom	pobłogosławiliśmy +(e)śmy pobłogosławili	pobłogosławiłyśmy +(e)śmy pobłogosławiły
2 os.	pobłogosławiłeś +(e)ś pobłogosławił	pobłogosławiłaś +(e)ś pobłogosławiła	+(e)ś pobłogosławiło rzadziej pobłogosławiłoś	pobłogosławiliście +(e)ście pobłogosławili	pobłogosławiłyście +(e)ście pobłogosławiły
3 os.	pobłogosławił	pobłogosławiła	pobłogosławiło	pobłogosławili	pobłogosławiły

bezosobnik: pobłogosławiono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		pobłogosławmy
2 os.	pobłogosław	pobłogosławcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	pobłogosławiłbym bym pobłogosławił	pobłogosławiłabym bym pobłogosławiła	pobłogosławiłobym bym pobłogosławiło	pobłogosławilibyśmy byśmy pobłogosławili	pobłogosławiłybyśmy byśmy pobłogosławiły
2 os.	pobłogosławiłbyś byś pobłogosławił	pobłogosławiłabyś byś pobłogosławiła	pobłogosławiłobyś byś pobłogosławiło	pobłogosławilibyście byście pobłogosławili	pobłogosławiłybyście byście pobłogosławiły
3 os.	pobłogosławiłby by pobłogosławił	pobłogosławiłaby by pobłogosławiła	pobłogosławiłoby by pobłogosławiło	pobłogosławiliby by pobłogosławili	pobłogosławiłyby by pobłogosławiły

bezosobnik: pobłogosławiono by

bezokolicznik: pobłogosławić

imiesłów przysłówkowy uprzedni: pobłogosławiwszy

gerundium: pobłogosławienie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: pobłogosławiony

odpowiednik aspektowy: błogosławić

Rz _osobowy	+	pobłogosławić	+	CZEMU
Rz _osobowy	+	pobłogosławić	+	CO

Zob. błogosławić