-
1.
książk. stałe połączenie wyrazów, funkcjonujące w języku jako całość, którego znaczenie nie wynika ze znaczeń poszczególnych elementów tego połączenia -
Używany jako termin językoznawczy i różnie definiowany w zależności od założeń teoretycznych danego opisu języka.
-
[idjomatysm] lub [idjomatyzm]
-
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Język -
synonimy: frazeologizm
idiom
idiomat
idiomek
-
Ale `di buon mattino' to taki idiomatyzm.
źródło: Internet: wloski.ang.pl/forum
Osoby, które są w stanie w sposób błyskotliwy operować idiomatyzmami, np.: „Wiele zadłużonych rodzin z zaciśniętymi zębami wydaje większość swych dochodów na spłatę kredytów” [...] bywają uważane za inteligentne z tego względu, że wykorzystują powszechnie znane konstrukcje wyrazowe w niebanalny sposób.
źródło: Joanna Rak: Frazeologizmy obrazujące komunikacyjne zachowania niewerbalne, Polityka i Społeczeństwo, 2013 (politologia.ur.edu.pl)
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m3
liczba pojedyncza liczba mnoga M. idiomatyzm
idiomatyzmy
D. idiomatyzmu
idiomatyzmów
C. idiomatyzmowi
idiomatyzmom
B. idiomatyzm
idiomatyzmy
N. idiomatyzmem
idiomatyzmami
Ms. idiomatyzmie
idiomatyzmach
W. idiomatyzmie
idiomatyzmy