-
3.
jęz. niemający pewnych form fleksyjnych, które są przewidziane przez wzorce odmiany dla innych podobnych do niego elementów -
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Język -
- czasownik, paradygmat defektywny
-
Za główną przeszkodę w porozumiewaniu się ludzi mówiących różnymi językami uważał Descartes brak gramatyki uniwersalnej, skonstruowanej na zasadach logicznych, gramatyki pozbawionej wszelkich wyjątków, form nieregularnych i defektywnych.
źródło: NKJP: Marek Kasperski: Sztuczna Inteligencja, 2003
Część z nich reprezentuje rzeczowniki niepoliczalne, np. mydliny, pomyje, pozostałe mają związek z liczbą, semantycznie dopuszczają liczenie, np. drzwi, usta, nożyczki, urodziny. Właściwie tylko w odniesieniu do tej drugiej grupy można mówić o defektywnym paradygmacie.
źródło: NKJP: Alicja Nagórko: Zarys gramatyki języka polskiego, 1996
-
część mowy: przymiotnik
Stopień równy
liczba pojedyncza m1 m2 m3 n1, n2 ż M. defektywny
defektywny
defektywny
defektywne
defektywna
D. defektywnego
defektywnego
defektywnego
defektywnego
defektywnej
C. defektywnemu
defektywnemu
defektywnemu
defektywnemu
defektywnej
B. defektywnego
defektywnego
defektywny
defektywne
defektywną
N. defektywnym
defektywnym
defektywnym
defektywnym
defektywną
Ms. defektywnym
defektywnym
defektywnym
defektywnym
defektywnej
W. defektywny
defektywny
defektywny
defektywne
defektywna
liczba mnoga p1 m1 ndepr m1 depr pozostałe M. defektywni
defektywni
defektywne
defektywne
D. defektywnych
defektywnych
defektywnych
defektywnych
C. defektywnym
defektywnym
defektywnym
defektywnym
B. defektywnych
defektywnych
defektywnych
defektywne
N. defektywnymi
defektywnymi
defektywnymi
defektywnymi
Ms. defektywnych
defektywnych
defektywnych
defektywnych
W. defektywni
defektywni
defektywne
defektywne
-