wydedukować - Wielki słownik języka polskiego PAN

2.

książk. wyciągnąć wnioski na podstawie znanych danych

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Działalność intelektualna człowieka

nazwy działań intelektualnych człowieka

hiperonimy:

wywnioskować

	Jaka była prawdziwa intencja autora, można wydedukować z kontekstu. źródło: NKJP: Piotr Adamczewski: Trzy narodowe przykrości, Polityka, 2004-07-31
	Nieco informacji o wierzeniach i mitologii Celtów można wydedukować na podstawie pozostawionych przez nich płaskorzeźb i reliefów. źródło: NKJP: Leszek Matela: Kod druidów i sekrety Celtów, 2006
	- Skąd wiedziałeś, że oni ukradli obrazy? - Jola mi powiedziała [...]. - A skąd ona wiedziała? - Wydedukowała z gazety... źródło: NKJP: Adam Bahdaj: Wakacje z duchami, 1962
	Z odgłosu, jaki zaczął wydobywać się spod moich nóg, wydedukowałem, że idziemy przez zamarzniętą rzekę, więc zaraz, od jednego z meandrów, zacznie się strome podejście. źródło: NKJP: Mirosław Nahacz: Bocian i Lola, 2005
	„Jeżeli dowódcy jednostek obawiają się ataku okrętów podwodnych, to raczej od strony otwartego morza. Mniej uwagi zwracać będą na to, co się dzieje po przeciwnej burcie” - wydedukował. źródło: NKJP: Marcin Jamkowski: Duchy z głębin Bałtyku, 2010

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wydedukowałem +(e)m wydedukował	wydedukowałam +(e)m wydedukowała	wydedukowałom +(e)m wydedukowało	wydedukowaliśmy +(e)śmy wydedukowali	wydedukowałyśmy +(e)śmy wydedukowały
2 os.	wydedukowałeś +(e)ś wydedukował	wydedukowałaś +(e)ś wydedukowała	wydedukowałoś +(e)ś wydedukowało	wydedukowaliście +(e)ście wydedukowali	wydedukowałyście +(e)ście wydedukowały
3 os.	wydedukował	wydedukowała	wydedukowało	wydedukowali	wydedukowały

bezosobnik: wydedukowano

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		wydedukujmy
2 os.	wydedukuj	wydedukujcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wydedukowałbym bym wydedukował	wydedukowałabym bym wydedukowała	wydedukowałobym bym wydedukowało	wydedukowalibyśmy byśmy wydedukowali	wydedukowałybyśmy byśmy wydedukowały
2 os.	wydedukowałbyś byś wydedukował	wydedukowałabyś byś wydedukowała	wydedukowałobyś byś wydedukowało	wydedukowalibyście byście wydedukowali	wydedukowałybyście byście wydedukowały
3 os.	wydedukowałby by wydedukował	wydedukowałaby by wydedukowała	wydedukowałoby by wydedukowało	wydedukowaliby by wydedukowali	wydedukowałyby by wydedukowały

bezosobnik: wydedukowano by

bezokolicznik: wydedukować

imiesłów przysłówkowy uprzedni: wydedukowawszy

gerundium: wydedukowanie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: wydedukowany

odpowiednik aspektowy: dedukować