legar
-
drewniana belka, do której przymocowuje się deski podłogi lub stropu lub na której umieszcza się ciężkie obiekty
-
CZŁOWIEK I TECHNIKA
Budownictwo
części budowli -
- drewniany, podłogowy, potężny, próchniejący legar
- chodzić po legarach
-
Jeżeli długość deski jest mniejsza niż długość pomieszczenia, to trzeba je łączyć. Połączenie musi jednak wypadać na legarze, gdyż w tym miejscu końce obu desek mają stabilne podparcie i ich końcówki nie będą się uginały pod ciężarem chodzących.
źródło: NKJP: (mag): Podłoga z desek, Dziennik Łódzki, 2006-08-08
Czasami wąskimi schodami wchodziłem na strych. Poruszać się trzeba było ostrożnie, tylko po legarach, bo deski stropu ledwo się trzymały.
źródło: NKJP: Andrzej Stasiuk: Opowieści galicyjskie, 1955
Tylko „podbitki” pod sufitem przegniły, niektóre legary trzeba wymienić. I zrobić nowe tynki.
źródło: NKJP: Adam Synowiec: Strach żyć, Trybuna Śląska, 2001-04-06
14-letni chłopak podkładał legar pod naczepę. Chciał zmienić koło. Zrobił to niefachowo. Naczepa zjechała z podkładki i przejechała mu po rękach.
źródło: NKJP: ed: Żniwo, którego plon przeraża, Dziennik Łódzki, 2003-02-13
Tuż przy wejściu do tamtejszego Muzeum Lasu i Drewna ułożono na drewnianych legarach okazały fragment pnia pomnikowej topoli czarnej z Krosnowej.
źródło: NKJP: Paweł Zarzyński: Przykłady wykorzystania martwych, pomnikowych drzew. Życie po życiu, Las Polski, 2009-11-16
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m3
liczba pojedyncza liczba mnoga M. legar
legary
D. legara
legarów
C. legarowi
legarom
B. legar
legary
N. legarem
legarami
Ms. legarze
legarach
W. legarze
legary
-
niem. dawne läger, leger
z niem. legen 'kłaść'