-
4.
pozostałość po zniszczonym budynku, pojeździe lub urządzeniu -
CZŁOWIEK I TECHNIKA
Budownictwo
rodzaje budowli i ich cechy
CZŁOWIEK I TECHNIKA
Urządzenia i maszyny
funkcjonowanie urządzeń i maszyn -
Wąwozy ruin urwały się na przedmieściach, a w księżycowej poświacie niespodziewanie wyrósł nad miastem szkielet wypalonego wieżowca.
źródło: NKJP: Wojciech Jagielski: Wieże z kamienia, 2004
Z autobusu został tylko szkielet i nie wiemy, jaka była przyczyna pożaru.
źródło: NKJP: Iza Salamon: Autobus w ogniu, Nowiny Raciborskie, 2006-08-01
Na tle niezbyt starannie utrzymanych gospodarstw, dziurawych dachów stodół i rdzewiejących szkieletów maszyn dość osobliwie wyglądały kobiety zamiatające kostropatą jezdnię przed swoimi domami.
źródło: NKJP: Eugeniusz Dębski: Aksamitny Anschluss, 2001
Nawet masywny kościół uległ zupełnemu niemal zniszczeniu, tak, iż z całego gmachu, jak się na miejscu dowiedziałem, pozostały nagie szkielety ścian i wypalona wieża o nadzwyczajnie grubych wymiarach muru.
źródło: NKJP: Adam Bloch: Przypadkowa relacja z Pruszcza, Tygodnik Tucholski, 2003
Noc była jasna, księżyc wisiał nad Berlinem, oświetlając czarne bloki domów i ruiny, szkielety kamienic o fantastycznych konturach.
źródło: NKJP: Andrzej Zbych (Andrzej Szypulski, Zbigniew Safjan): Stawka większa niż życie, 1967
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m3
liczba pojedyncza liczba mnoga M. szkielet
szkielety
D. szkieletu
szkieletów
C. szkieletowi
szkieletom
B. szkielet
szkielety
N. szkieletem
szkieletami
Ms. szkielecie
szkieletach
W. szkielecie
szkielety
-
+ szkielet + CZEGO -
gr. skeletón (sōma) 'wyschnięte (ciało)'