przyczynowość
-
książk. związek między jakimiś zjawiskami polegający na tym, że jedno z nich jest przyczyną drugiego
-
ATEMATYCZNY
-
- przyczynowość zdarzeń
- kategoria, prawo, teoria, zasada przyczynowości
-
Nieraz nie wiadomo, jak się rodzą i dlaczego gasną nastroje i uczucia. Na pewno w tej spontaniczności kolorytu uczuciowego istnieje jakaś przyczynowość [...].
źródło: NKJP: Antoni Kępiński: Melancholia, 1974
Zasada przyczynowości mówi, że każda rzecz ma swoją przyczynę, czyli przyczynę swego istnienia. Wszystkie nauki przyrodnicze, prawnicze, historyczne na niej się opierają.
źródło: NKJP: Ryszard Myśliwiec: Drogi dojścia do Boga, 2009
Przekonanie o zewnętrznej przyczynowości związków uczuciowych, tzn. o ich zależności od zachowania się przedmiotu uczucia, jest u ludzi tak silne, że niejednokrotnie zapominają o swoistej spontaniczności uczuć.
źródło: NKJP: Adam Strzałkowski: O siłach rządzących światem. Rzecz o podstawowych oddziaływaniach – grawitacyjnych, elektromagnetycznych, silnych i słabych, 1996
[...] zrozumiałe jest przeświadczenie, że świat zewnętrzny razem z jego ruchem, przyczynowością, celowością, przygodnością i zwodniczą hierarchią doskonałości jest w poszukiwaniu Boga tylko łudzącym balastem.
źródło: NKJP: Józef Tischner: Świat ludzkiej nadziei. Wybór szkiców filozoficznych 1966-1975, 1975
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. przyczynowość
przyczynowości
D. przyczynowości
przyczynowości
C. przyczynowości
przyczynowościom
B. przyczynowość
przyczynowości
N. przyczynowością
przyczynowościami
Ms. przyczynowości
przyczynowościach
W. przyczynowości
przyczynowości
Inne uwagi
Zwykle lp
-
+ przyczynowość + (CZEGO) -