-
1.
pejorat. widoczne w zachowaniu cechy człowieka, który przecenia swoją wartość i uważa się za lepszego od innych -
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Usposobienie człowieka
cechy charakteru, temperamentu, zdolności i umiejętności -
synonimy: napuszoność
-
W czasie pierwszego pobytu Żeromski był zafascynowany Krakowem. Urzekło go, że tu mówi się po polsku, że orły są w koronie. Gdy wrócił do Krakowa po raz drugi, nie był już bezkrytyczny. Denerwowało go napuszenie krakowian.
źródło: NKJP: Agnieszka Muszalska: Pompa idiotów, Gazeta Krakowska, 2001-08-03
Fabien zmienił temat, bo napuszenie dziedziczki działało mu na nerwy.
źródło: NKJP: Internet
Nowicki monologował spontanicznie, raz z pasją, raz z refleksją, czasem z grubszym wyrazem, czasem z kpiną - bez napuszenia i gwiazdorskiej pozy.
źródło: NKJP: Władysław Cybulski: Udane życie Jaśka z Kujaw, Dziennik Polski, 2008-04-16
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: n2
liczba pojedyncza liczba mnoga M. napuszenie
napuszenia
D. napuszenia
napuszeń
C. napuszeniu
napuszeniom
B. napuszenie
napuszenia
N. napuszeniem
napuszeniami
Ms. napuszeniu
napuszeniach
W. napuszenie
napuszenia
Inne uwagi
Zwykle lp
-
+ napuszenie + CZYJE -