napuszenie I

II

rzeczownik

Hasło ma wiele znaczeń,
wybierz to, które Cię interesuje

1. człowieka

  • 1.

    pejorat.  widoczne w zachowaniu cechy człowieka, który przecenia swoją wartość i uważa się za lepszego od innych
  • CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Usposobienie człowieka

    cechy charakteru, temperamentu, zdolności i umiejętności

  • synonimy:  napuszoność
  • W czasie pierwszego pobytu Żeromski był zafascynowany Krakowem. Urzekło go, że tu mówi się po polsku, że orły są w koronie. Gdy wrócił do Krakowa po raz drugi, nie był już bezkrytyczny. Denerwowało go napuszenie krakowian.

    źródło: NKJP: Agnieszka Muszalska: Pompa idiotów, Gazeta Krakowska, 2001-08-03

    Fabien zmienił temat, bo napuszenie dziedziczki działało mu na nerwy.

    źródło: NKJP: Internet

    Nowicki monologował spontanicznie, raz z pasją, raz z refleksją, czasem z grubszym wyrazem, czasem z kpiną - bez napuszenia i gwiazdorskiej pozy.

    źródło: NKJP: Władysław Cybulski: Udane życie Jaśka z Kujaw, Dziennik Polski, 2008-04-16

  • część mowy: rzeczownik

    rodzaj gramatyczny: n2

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    M. napuszenie
    napuszenia
    D. napuszenia
    napuszeń
    C. napuszeniu
    napuszeniom
    B. napuszenie
    napuszenia
    N. napuszeniem
    napuszeniami
    Ms. napuszeniu
    napuszeniach
    W. napuszenie
    napuszenia

    Inne uwagi

    Zwykle lp

  • bez ograniczeń + napuszenie +
    CZYJE
  • Zob. puch