lepko

Bał się tak, jak ludzie boją się jutrzejszego dnia. Bał się tego, że istnieje, że idzie, że ma coś do spełnienia w niewiadomym. Wokół było duszno i lepko od przymusu.

źródło: NKJP: Tadeusz Konwicki: Dziura w niebie, 1959

Upadła na obity aksamitem mebel, wydający się rekwizytem telenoweli, w której aż lepko od podyktowanego realiami niskiego budżetu szczęścia.

źródło: NKJP: Sławomir Shuty, Ruchy, 2008

[...] można dawać świadectwo tej części losu, która nie interesuje głównonurtowych moralistów i estetów, głoszących apoteozę rodziny kosztem prawdziwego jej wizerunku, tam, gdzie lepko od lukru i obłudy.

źródło: NKJP: Inga Iwasiów: Gender dla średnio zaawansowanych. Wykłady szczecińskie, 2004