bałamutnie

  • książk.  nieprawdziwie lub nieściśle
  • CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Relacje międzyludzkie

    określenia relacji międzyludzkich


    CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

    Zasady współżycia społecznego

    zachowania i wyrażenia nieakceptowane społecznie

  • Mówisz i prawdziwie, i bałamutnie zarazem.

    źródło: NKJP: Bohdan Czeszko: Pokolenie, 1951

    Rzecznik prezydenta, bałamutnie interpretując ustawę, domagał się rozpatrzenia sprawozdania Rady na koniec roku kalendarzowego, a nie - jak mówi ustawa - po roku działalności.

    źródło: NKJP: Roman Graczyk: „Nowe czasy, stare obyczaje”, Tygodnik Powszechny nr 48, 1994

    Diagnoza ta, nie dość, że bałamutnie szkodliwa, to jeszcze oparta jest na fałszywych przesłankach.

    źródło: NKJP: Edwin Bendyk, Mariusz Czubaj: O, roku słów!, Polityka nr 2559, 2006

  • część mowy: przysłówek

  • Zob. bałamut

CHRONOLOGIZACJA:
1669, Elektroniczny korpus tekstów polskich z XVII i XVIII w. (do 1772 r.), korba.edu.pl
Data ostatniej modyfikacji: 02.04.2020