egzystencjalny - Wielki słownik języka polskiego PAN

2.

książk. związany z egzystencją - sposobem istnienia człowieka w świecie i doświadczania go

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Działalność intelektualna człowieka

filozofia

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Działalność artystyczna człowieka

prądy, kierunki i kategorie artystyczne

egzystencjalny ból; egzystencjalna trwoga; egzystencjalne przeżycie; egzystencjalne rozterki; charakter, dramat, kryzys, lęk, niepokój, problem, wymiar egzystencjalny; pustka, refleksja, samotność, sytuacja egzystencjalna; doświadczenie, pytanie egzystencjalne; potrzeby, rozważania egzystencjalne

	Dzwonek telefonu przerwał egzystencjalne refleksje. źródło: NKJP: Tomasz Klarecki, Izabela Smolarek: Wilk... i śmierć bankiera, 2006
	„Cztery ściany świata” Jonasza Kofty znów przedstawia sytuację egzystencjalną człowieka we współczesności, w sytuacji, gdy codzienność co chwila narzuca dramatyczny wybór. źródło: NKJP: Roman Radoszewski: Czesław Niemen: kiedy się dziwić przestanę...: monografia artystyczna, 2004
	Za pomocą ludowych obrazów nawiązujących do demonologii biblijnej wyraża ona doświadczenie egzystencjalne ascety, który w samotności odkrywa w sobie świat konfliktów i sprzeczności. źródło: NKJP: Daniel Olszewski: Dzieje chrześcijaństwa w zarysie, 1996
	Koncentracja na podstawowych problemach egzystencjalnych jest polem edukacyjnym dla kształtowania woli, dążeniowości, pokory wobec barier odgradzających od obszarów nieprzeznaczonych dla nas źródło: NKJP: Andrzej Wasilewski: Karma - los człowieka, 2002
	Jeżeli nie odnajdziecie porozumienia w życiowej filozofii, wasz związek może stać się sceną wielkiego, egzystencjalnego dramatu. źródło: NKJP: Anna Bryk: Siedem poziomów miłości, Cosmopolitan, nr 07, 2000

część mowy: przymiotnik

Stopień równy

Rz	+	egzystencjalny	+
szyk: neutralny