-
2.
materiał przygotowany do wybuchu, umieszczony w pociskach lub w luźnej postaci
-
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Wojsko i wojna
broń -
- groźny, niebezpieczny, śmiercionośny; ładunek wybuchowy; atomowy
- ładunek dynamitu, śrutu
- detonacja, eksplozja, wybuch ładunku
- proch do ładunków
- ładunek eksplodował; ładunki trafiły kogoś
- odpalić, podłożyć, umieścić gdzieś; zabezpieczyć ładunek
-
Bramkarz opisuje grubego mężczyznę z przylizanymi, przetłuszczonymi włosami, z kolczykiem w uchu, wcześniej widzianego na dyskotece; uważa, że to on wrzucił ładunek wybuchowy do lokalu.
źródło: NKJP: Marek Bukowski: Wysłannik szatana, 1999
Młodzież dojeżdżająca do szkół zabawia się rzucaniem petard na peron z odjeżdżającego pociągu. Niewielkie ładunki eksplodują też w pociągach.
źródło: NKJP: (G.G): Eksplozja na ulicy, Kurier Powiatu Kwidzyńskiego, 1999-12-23
[...] mieszaninę deuteru i trytu udaje się wprawdzie doprowadzić do oddziaływania jądrowego metodą kompresji przy zastosowaniu silnego wybuchu ładunku trotylu, lecz wydajność tej metody nie jest wielka, gdyż duża część izotopów wodoru ulega rozproszeniu.
źródło: NKJP: Włodzimierz Kusch: Co o promieniowaniu wiedzieć powinniśmy, 1999
Oczywiście, w magazynach Armii Czerwonej są dostateczne zapasy dynamitu, aby podłożyć ładunki pod świątynię i wysadzić całą budowlę w powietrze.
źródło: NKJP: Ryszard Kapuściński: Imperium, 2005
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m3
liczba pojedyncza liczba mnoga M. ładunek
ładunki
D. ładunku
ładunków
C. ładunkowi
ładunkom
B. ładunek
ładunki
N. ładunkiem
ładunkami
Ms. ładunku
ładunkach
W. ładunku
ładunki
-
+ ładunek + (CZEGO) -
śr.-w.-niem. ladunge