banderia
-
konna eskorta honorowa, biorąca udział w niektórych uroczystościach, zwłaszcza powitalnych
-
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Tradycja
zwyczaje i obyczaje -
- konna banderia
-
Młoda para zajechała turewską karetą zaprzęgniętą czwórką siwych koni, w otoczeniu konnej banderii.
źródło: NKJP: Dorota Mycielska: Z Kresów do Wielkopolski, Wańkowicze w Jerce, 2002
W upalny dzień poetka bryczką przyjechała do Żarnowca ze stacji kolejowej w niedalekim Jedliczu. Od granicy wsi prowadziła ją banderia dwudziestu konnych w strojach ludowych.
źródło: NKJP: Powrót do przeszłości, Dziennik Polski, 2003-09-09
Polskiego księdza przybywającego na wieś bukowińską witano zazwyczaj z udziałem banderii.
źródło: NKJP: Barnard Najdek: Na zielonej Bukowinie, Akant, 2007-09
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. banderia
banderie
D. banderii
banderii
neut banderyj
char C. banderii
banderiom
B. banderię
banderie
N. banderią
banderiami
Ms. banderii
banderiach
W. banderio
banderie
-
niem. Banderie
z łac. śred. banderium 'proporzec'