aluzyjnie

  • tak, że nawiązuje się do kogoś lub czegoś nie wprost, ale jest to czytelne dla odbiorcy
  • CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Działalność intelektualna człowieka

    wytwory działań intelektualnych człowieka

  • Stachura w tym jedenastoczęściowym poemacie jedynie aluzyjnie nawiązuje do struktury mszy [...].

    źródło: NKJP: Stanisław Dąbek: Twórczość mszalna kompozytorów polskich XX wieku: 1900-1995, 1996

    W gomułkowskiej Polsce powieść o tajemniczym gangu, który więzi ludzi w szpitalu psychiatrycznym, by wymusić posłuszeństwo i współpracę, brzmiała zbyt aluzyjnie. Została wydana dopiero w roku 1989.

    źródło: NKJP: Mariusz Urbanek: Kisielewscy: Jan August, Zygmunt, Stefan, Wacek, 2006

    O morfinomanii stołeczna prasa donosiła po raz chyba pierwszy w połowie lat osiemdziesiątych XIX wieku, raczej półsłówkami i aluzyjnie, co nie znaczy, że problemu wówczas nie było; nie w pełni zdawano sobie jednak sprawę z jego wagi.

    źródło: NKJP: Stanisław Milewski: Ciemne sprawy międzywojnia, 2002

    Ekspozycja nosi tytuł „Mistrz Reymont i Małgorzata”, nawiązując aluzyjnie do najsłynniejszej powieści Bułhakowa.

    źródło: NKJP: A.Fidrysiak: Urzeczona reymontowskimi Lipcami, Tygodnik Ciechanowski, 2005-04-18

  • część mowy: przysłówek

  • Od: aluzja

CHRONOLOGIZACJA:
1880, Kurjer Codzienny, nr 151, polona.pl
Data ostatniej modyfikacji: 30.03.2020