segregacja - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

dzielenie jakichś obiektów na grupy według określonych kryteriów

KATEGORIE FIZYCZNE

Cechy i właściwości materii

wielkość,

domowa, mechaniczna, ręczna; częściowa, selektywna; dokładna, pełna; dodatkowa, pierwsza, ponowna, wcześniejsza, wstępna, wtórna; odpowiednia, prawidłowa, właściwa; ekologiczna; obowiązkowa segregacja; segregacja workowa
segregacja makulatury, papieru, plastiku, szkła; dokumentów, książek, listów, odpadów, odpadków, opakowań, przesyłek, surowców wtórnych, śmieci; materiałów, produktów, rzeczy, składników, towarów, zbiorów
segregacja i odzysk, segregacja i recykling, segregacja i utylizacja; zbiórka i segregacja
konieczność, możliwość, obowiązek, potrzeba; nawyk, umiejętność; akcja, program, pomysł, projekt, promocja; forma, metoda, proces, próba, system; centrum, hala, plac, punkt, stacja, zakład; kwestia, problem, sprawa, temat; efekty, zasady, koszty segregacji
kontenery, kosze, pojemniki, worki do segregacji
segregacja następuje, obowiązuje gdzieś, odbywa się gdzieś, trwa; obejmie coś, ruszy kiedyś
dokonać/dokonywać; poddawać coś segregacji
coś podlega segregacji
promować, propagować; rozpocząć, wprowadzić/wprowadzać, zacząć, zorganizować; prowadzić; ułatwić segregację
trafić do segregacji; coś służy do segregacji

W naszym domu od lat prowadzimy segregację odpadów. Papier, szkło, plastiki, aluminium i kompost - każdy rodzaj ma swoje miejsce.

źródło: NKJP: eko-mama: Ekologiczne i ekonomiczne, EKO-U, 2003

W trakcie segregacji zbiorów specjalnych w muzealnej bibliotece odnaleziona została książka średniowiecznego historyka [...].

źródło: NKJP: lew: Odkrycie w muzeu, Życie Podkarpackie, 2009-02-25

część mowy: rzeczownik

rodzaj gramatyczny: ż

Inne uwagi

Zwykle lp

+

segregacja

+

(CZEGO)

fr. ségrégation

z p.-łac. segregatio 'oddzielanie'