-
2.
ludzie prymitywni, odznaczający się niskim stopniem rozwoju cywilizacyjnego i brakiem obeznania z zasadami i normami kultury -
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
-
Trzymając się burty, odważnie patrzyli w dal niczym wikingowie przygotowani na walkę z rozpasaną barbarią, gotowi dobyć mieczy, ledwie z morza wyłoni się ląd. Niebawem barbaria doświadczy, zrozumie, kim jest prawdziwy starzec.
źródło: NKJP: Mariusz Sieniewicz: Rebelia, 2007
[...] rozpakowywał wciąż pudła czekające na przeprowadzkę, wyciągał z nich wciąż inne przedmioty: a to szachownicę [...], a to album ze zdjęciami[...], a to w końcu ukochane przez panią porcelanowe figurki, które ustawiał na kredensie [...] – gdzie, jak mawiał, miały stać po wieczne czasy, choćby całe miasto zalała bolszewicka barbaria.
źródło: NKJP: Marek Krajweski: Festung Breslau, 2006
Wszyscy zresztą chętnie wierzyli, że Grecy byli nadludźmi w porównaniu z otaczającą ich barbarią [...].
źródło: NKJP: Józef Hen: Ja, Michał z Montaigne?, 2009
Rzecz jasna krzywdzące Amerykanów i głupie byłoby traktowanie tego wielkiego narodu, który wydał i wydaje wielkich pisarzy, poetów i filozofów, jako dzikie plemię i barbarię.
źródło: NKJP: Marek Skwarnicki: „Platońska moda”, SPACERKI Z DIOGENESEM„, Tygodnik Powszechny nr 46, 1994
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. barbaria
barbarie
D. barbarii
barbarii
neut barbaryj
char C. barbarii
barbariom
B. barbarię
barbarie
N. barbarią
barbariami
Ms. barbarii
barbariach
W. barbario
barbarie
Inne uwagi
Zwykle lp
-
łac. barbaria 'obce kraje; barbarzyńcy'