konwalidować się - Wielki słownik języka polskiego PAN

praw. uzyskiwać moc prawną na skutek zaistnienia okoliczności spełniających określone przez ustawę warunki

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Prawo i łamanie prawa

regulacje prawne

	Nieważne darowizny dokonane w czasie małżeństwa i nie odwołane przez darczyńcę za jego życia konwalidowały się z chwilą jego śmierci. źródło: NKJP: Internet
	Jeżeli więc pierwsza żona bigamisty zmarła albo nastąpił rozwód pierwszego małżeństwa, to wówczas drugie małżeństwo (bigamiczne) konwaliduje się i nie można go unieważnić. źródło: Zofia Wasilkowska: Prawo w życiu kobiety, 1967 (books.google.pl)
	Dla pełnego zrozumienia komentarza Neratiusa należy wskazać, iż małżeństwo w prawie rzymskim zawarte z osobą niedojrzałą konwalidowało się przez upływ czasu. źródło: Urszula Topczewska: Privilegium exigendi w rzymskim procesie formułkowym, 2015 (repozytorium.uwb.edu.pl)
	Z tych samych względów za chybioną należy uznać argumentację powoda o tym, jakoby przedmiotowe postanowienia w jakiś sposób konwalidowały się przez wzgląd na fakt, że pozwany w pewnym okresie czasu po zawarciu umowy spłacał raty w wysokości podanej mu przez bank, do czego wówczas nie wnosił żadnych zastrzeżeń. źródło: Internet: sip.lex.pl

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany lub niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	konwalidowałem się +(e)m się konwalidował	konwalidowałam się +(e)m się konwalidowała	konwalidowałom się +(e)m się konwalidowało	konwalidowaliśmy się +(e)śmy się konwalidowali	konwalidowałyśmy się +(e)śmy się konwalidowały
2 os.	konwalidowałeś się +(e)ś się konwalidował	konwalidowałaś się +(e)ś się konwalidowała	konwalidowałoś się +(e)ś się konwalidowało	konwalidowaliście się +(e)ście się konwalidowali	konwalidowałyście się +(e)ście się konwalidowały
3 os.	konwalidował się	konwalidowała się	konwalidowało się	konwalidowali się	konwalidowały się

bezosobnik: konwalidowano się

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę się konwalidował będę się konwalidować	będę się konwalidowała będę się konwalidować	będę się konwalidowało będę się konwalidować	będziemy się konwalidowali będziemy się konwalidować	będziemy się konwalidowały będziemy się konwalidować
2 os.	będziesz się konwalidował będziesz się konwalidować	będziesz się konwalidowała będziesz się konwalidować	będziesz się konwalidowało będziesz się konwalidować	będziecie się konwalidowali będziecie się konwalidować	będziecie się konwalidowały będziecie się konwalidować
3 os.	będzie się konwalidował będzie się konwalidować	będzie się konwalidowała będzie się konwalidować	będzie się konwalidowało będzie się konwalidować	będą się konwalidowali będą się konwalidować	będą się konwalidowały będą się konwalidować

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		konwalidujmy się
2 os.	konwaliduj się	konwalidujcie się

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	konwalidowałbym się bym się konwalidował	konwalidowałabym się bym się konwalidowała	konwalidowałobym się bym się konwalidowało	konwalidowalibyśmy się byśmy się konwalidowali	konwalidowałybyśmy się byśmy się konwalidowały
2 os.	konwalidowałbyś się byś się konwalidował	konwalidowałabyś się byś się konwalidowała	konwalidowałobyś się byś się konwalidowało	konwalidowalibyście się byście się konwalidowali	konwalidowałybyście się byście się konwalidowały
3 os.	konwalidowałby się by się konwalidował	konwalidowałaby się by się konwalidowała	konwalidowałoby się by się konwalidowało	konwalidowaliby się by się konwalidowali	konwalidowałyby się by się konwalidowały

bezosobnik: konwalidowano by się

bezokolicznik: konwalidować się

imiesłów przysłówkowy współczesny: konwalidując się

imiesłów przysłówkowy uprzedni: konwalidowawszy się

gerundium: konwalidowanie się

rodzaj gramatyczny: dk, ndk

imiesłów przymiotnikowy czynny: konwalidujący się