-
2.
artysta wykonujący własne utwory o charakterze poetyckim z towarzyszeniem instrumentu, najczęściej gitary -
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Działalność artystyczna człowieka
muzyka -
- legendarny, narodowy, słynny, współczesny, znany; amerykański, czeski, polski, rosyjski; krakowski, lubelski, warszawski bard
- bard opozycji, prawicy, rewolucji, Solidarności
- bard i aktor; poeta i bard
- bard Jacek Kaczmarski, Włodzimierz Wysocki
- koncert, muzyka barda; piosenki, utwory bardów
- bard śpiewa
-
Z estradą żegna się jeden z wielkich bardów francuskiej sceny Jacques Brel [...].
źródło: NKJP: Mariusz Urbanek: Kisielewscy: Jan August, Zygmunt, Stefan, Wacek, 2006
W końcu w styczniu 1961 roku trafił do Nowego Jorku, gdzie chciał spotkać swojego muzycznego idola, folkowego barda Woody'ego Guthriego.
źródło: NKJP: Grzegorz Brzozowicz, Filip Łobodziński: Sto płyt, które wstrząsnęły światem: kronika czasów popkultury, 2000
Każdy protest ma swoje protest songi i swoich bardów.
źródło: NKJP: Daniel Passent: Choroba dyplomatyczna, 2002
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m1
liczba pojedyncza liczba mnoga M. bard
bardowie
ndepr bardy
depr D. barda
bardów
C. bardowi
bardom
B. barda
bardów
N. bardem
bardami
Ms. bardzie
bardach
W. bardzie
bardowie
ndepr bardy
depr -
łac. bardus
Słowo pochodzenia celtyckiego, z galijskiego bardd ‘poeta’.