barkarola

  • muz.  utwór muzyczny wywodzący się od lirycznej pieśni śpiewanej przez weneckich gondolierów, o umiarkowanym tempie i płynnej kołyszącej melodii, zwykle w takcie sześć ósmych
  • CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Działalność artystyczna człowieka

    muzyka

  • Jest niezmiernie popularny w ojczyźnie, ze wszystkich zakątków miast i miasteczek dolatują dźwięki ćwiczonych, nieraz niemiłosiernie kaleczonych, jego nokturnów i barkaroli.

    źródło: NKJP: Jarosław Iwaszkiewicz: Dziedzictwo Chopina i szkice muzyczne, 2010

    Obok mnie leżała nakrochmalona, zwinięta w rulon, serwetka w hebanowej obrączce. Jak cyrkowiec rozwinąłem ją, wyjąłem z kieszeni pisak i zacząłem rysować Collegium Maius [...]. Żeby było śmieszniej, zacząłem gwizdać barkarolę.

    źródło: NKJP: Wiktor Zin: Sztuka patrzenia, Gazeta Krakowska, 2005-12-10

    Imprezę uatrakcyjniła [...] nauczycielka fortepianu ze Szkoły Muzycznej. Zagrała utwory Chopina: nokturn, barkarolę i cykl mazurków.

    źródło: NKJP: (ip): Zakochany w mieście, Dziennik Bałtycki, 2004-10-15

    Fala niosła tęskną nutę barkaroli.

    źródło: NKJP: Stanisław Wasylewski: Życie polskie w XIX wieku, 2008

  • część mowy: rzeczownik

    rodzaj gramatyczny: ż

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    M. barkarola
    barkarole
    D. barkaroli
    barkaroli
    neut
    barkarol
    char
    C. barkaroli
    barkarolom
    B. barkarolę
    barkarole
    N. barkarolą
    barkarolami
    Ms. barkaroli
    barkarolach
    W. barkarolo
    barkarole
  • wł. barcarola

CHRONOLOGIZACJA:
1830, Gazeta Warszawska, nr 342, polona.pl
Data ostatniej modyfikacji: 28.04.2020