-
2.
książk. doskonałość jakiegoś wytworu o charakterze artystycznym, będąca wynikiem najwyższych umiejętności twórcy osiągniętych w jakiejś dziedzinie -
[ma-estrja]
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Ocena i wartościowanie
słownictwo oceniające -
[...] zachwycać się mogę jedynie urodą i maestrią obrazów wypracowanych przez utalentowanego grafika.
źródło: NKJP: Martyna Żandarska-Ochnik: Pan wichrów i powiewów, 2008
Maestria tego dzieła sztuki złotniczej zadziwia do dzisiaj. Uwagę przykuwa niezwykłe piękno szlachetnych kamieni i pereł, dekorujących pokrywę relikwiarza.
źródło: NKJP: Michał Rożek: Symbolika i magia Krakowa, 2000
Wszystko mieszamy [...], najlepiej zwykłą łyżką, bo np. drewniana pałka niepotrzebnie rozgniotłaby na miazgę poszczególne składniki i cała maestria [...] sosu poszłaby na marne.
źródło: NKJP: Smakosz: Śledź po żydowsku, Express Ilustrowany, 2002-03-01
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. maestria
maestrie
D. maestrii
maestrii
neut maestryj
char C. maestrii
maestriom
B. maestrię
maestrie
N. maestrią
maestriami
Ms. maestrii
maestriach
W. maestrio
maestrie
Inne uwagi
Zwykle lp
-
+ maestria + (CZEGO) -
wł. maestria 'maestria; biegłość’ od maestro 'mistrz; nauczyciel; majster’ z łac. magister, zob. magister 'maestria; biegłość'
z wł. maestro 'mistrz, nauczyciel'
-
Zob. też: