1125,
SStp
W postaci: pecyna lub pieczyna . Inne znaczenie: 'gatunek soli warzonej, może gruda tej soli'.
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny:
ż
|
liczba pojedyncza |
liczba mnoga |
|
M. |
pecyna
|
pecyny
|
|
D. |
pecyny
|
pecyn
|
|
|
|
C. |
pecynie
|
pecynom
|
|
B. |
pecynę
|
pecyny
|
|
N. |
pecyną
|
pecynami
|
|
Ms. |
pecynie
|
pecynach
|
|
W. |
pecyno
|
pecyny
|
|
Wyraz o niejasnej etymologii, może z gw. pęcyna (Bańk.)
bryła ulepiona z błota, gliny, śniegu lub innej podobnej substancji
KATEGORIE FIZYCZNE
Cechy i właściwości materii
kształty i figury
- pecyna błota, śniegu, ziemi
|
Dzieciaki, lepiące błotne kule przy studni, gapiły się [...] szeroko otwartymi oczami. Jeden z chłopców zamachnął się i rzucił pecyną.
źródło: NKJP: Iwona Surmik: Ostatni smok, 2005
|
|
Konie prychając i ryjąc kopytami błonie, aż pecyny ziemi i darni przelatywały im nad łbami, przystawały nagle, przebierając tanecznie nogami.
źródło: NKJP: Tadeusz Nowak: A jak królem, a jak katem będziesz, 1968
|
|
[...] po zapadnięciu zmroku rzuciliśmy się ze straszliwym wrzaskiem na dom Gąsiewiczów, waląc pecynami błota.
źródło: NKJP: Maria Iwaszkiewicz: Z pamięci, 2006
|
|
Z gałęzi zerwało się czarne ptaszysko, zrzucając pod nogi Neli wielką pacynę śniegu.
źródło: NKJP: Leon Pawlik: Ankara, 1998
|
|
+ |
pecyna |
+ |
|
Data ostatniej modyfikacji: 03.02.2025
Copyright© Instytut Języka Polskiego PAN